برچسب » حدیثی از امام علی علیه السلام
عذرخواهی
امام على (علیه السلام): «المَعذِرَهُ بُرهانُ العَقلِ». عذرخواهى، نشانه ی خردمندى است. منبع: غررالحکم، حدیث ۴۹۷.
گمشده مؤمن
امام على (علیه السلام): «الحِکمَهُ ضَالَّهُ المُؤمِنِ، فَخُذِ الحِکمَهَ ولَو مِن أهلِ النِّفاقِ». حکمت گمشده مؤمن است، پس حکمت را حتى از منافقان فراگیر. منبع: نهج البلاغه، حکمت۸۰.
نیرنگ به مردم
امام على (علیه السلام): «مَن مَکرَ بالنّاسِ رَدَّ اللّهُ سبحانَهُ مَکرَهُ فی عُنُقِهِ». هر که به مردم نیرنگ بزند، خداوند سبحان نیرنگ او را گریبان گیر خودش مى کند. منبع: غررالحکم؛ حدیث ۸۸۳۲.
پاداش نیکوکار ضایع نمى شود
امام على علیه السلام: «شتّانَ ما بینَ عَمَلَینِ:عملٌ تَذهبُ لذّتُهُ و تبقى تَبِعتُهُ ، و عملٌ تَذهبُ مَؤونتُهُ و یبقى أجرُهُ». چه بسیار است تفاوت میان دو کردار: کردارى که خوشى آن برود و پیامد (کیفر) آن بر جاى ماند و کردارى که رنج آن برود و مزدش بماند. منبع: میزان الحکمه، جلد ۱.
کار برای پاداش
امام على علیه السلام: « عَزَمَ اللّه ُ لَنا عَلَى الذَّبِّ عن حَوْزتِه و الرّمْیِ مِن وراءِ حُرْمَتِهِ ، مُؤمنُنا یَبغی بذلکَ الأجْرَ، و کافِرُنا یُحامی عَنِ الأصلِ» خداوند خواست تا ما (قریش) پاسدار شریعتش باشیم و نگه دار حرمتش. مؤمنِ ما از این کار در پى مزد [الهى] بود و کافرِ ما از تبار […]
احترام به پدر و مادر و معلّم
امیرالمؤمنین علی علیه السلام: قم عَن مَجلِسِکَ لِاَبیکَ وَ مُعَلِّمِکَ وَ اِن کُنتَ اَمیراً؛ به احترام پدر و معلمت از جای برخیز هر چند فرمان روا باشی. منبع: غررالحکم،حدیث ۲۳۴۱.
مهربان باش تا مهربانی کنند
امام علی علیه السلام: اِرحَم مَن دُونَک یرحَمک مَن فَوقَک با فرو دست خود مهربان باش تا فرا دستت با تو مهربان باشد. منبع: میزان الحکمه، حدیث ۶۹۶۰.
کربلا قربانگاه عاشقان و مشهد شهیدان
امام علی علیه السلام: هَذَا…وَ مُنَاخُ رِکابٍ وَ مَصَارِعُ عُشَّاقٍ شُهَدَاءَ لاَ یسْبِقُهُمْ مَنْ کانَ قَبْلَهُمْ وَ لاَ یلْحَقُهُمْ مَنْ بَعْدَهُمْ. حضرت علی علیه السلام روزی گذرش از کربلا افتاد و فرمود: اینجا (کربلا) قربانگاه عاشقان و مشهد شهیدان است شهیدانی که نه شهدای گذشته و نه شهدای آینده به پای آنها نمی رسند. منبع: […]
قوای نظامی سبب عزّت دین و امنیت جامعه
امام علی علیه السلام: الجُنُوُد بِإذنِ اللّه حُصُونُ الرَّعیهِ وَ زَینُ الوُلاهِ وَ عِزُّالدِّینِ وَ سُبُلُ الأَمنِ وَ لَیسَ تَقُومُ الرَّعِیهُ إلاّ بِهِم؛ سربازان، به اذن خداوند، دژ مردم، زینت زمامداران، مایه عزّت دین و امنیت اند و کار شهروندان، جز به آنان استوار نمی شود. منبع: نهج البلاغه، نامه ۵۳.
نعمتها را از خود نرانیم
و قَالَ (ع) إِذَا وَصَلَتْ إِلَیْکُمْ أَطْرَافُ النِّعَمِ فَلَا تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّهِ الشُّکْر. امام علی(ع) فرمود: هرگاه ابتدای نعمتها به شما رسید، مابقی آن را با کم‌سپاسی از خود مرانید. نهج البلاغه صبحی صالح، صفحه ۴۷۰.