اگر کسی خود را در خواب در حال سرفه کردن دید، و خلط بیرون آورد، از رنجی خلاص می شود ولی اگر صفرا بیرون آورد، آدمی بد اخلاق است. اگر در جمعی سرفه می کرد و حال تهوع داشت، آدمی است که او را به نیک نامی نمی شناسند و اگر در نزد بزرگی و یا آدم سرشناسی در حال سرفه بود، تعبیرش این است که به شکایت نزد بزرگی خواهد رفت. تعبیر سرفه آرام، حمایت از دین است.
امام صادق (ع) می فرماید: اگر کسی به خواب دید که سرفه می کرد، دلیل که او را از پادشاه یا حاکم، رنج و آفت رسد.
محمد ابن سیرین می گوید: سرفه کردن درخواب بر پنج وجه است:
۱٫ سرفه تر،
۲٫ سرفه خشک،
۳٫ سرفه که بلغم بر آورد،
۴٫ سرفه که خون برآورد،
۵٫ سرفه که صفرا برآورد.
اگر ببیند به گاه سرفیدن بلغم برآورد، دلیل که نزد کسی شکایت نماید از بلائی و رنجی که به وی رسد، یا به سبب مال که از او ضایع شود. اگر دید سرفه خشک داشت، دلیل که شکایتی کند که محال و بیهوده است. اگر دید به وقت سرفه کردن صفرا برآورد، دلیل که مردی بود بدخوی، که هر کس از وی شکایت نماید. اگر دید که پیش مهتری سرفه می کند، دلیل که شکایت خود نزد مهتری نماید. اگر ببیند آهسته سرفه می کرد، دلیل که غمخوار دین است.
ابراهیم کرمانی می گوید: اگر دید که سرفه می کرد، دلیل که کسی شکایت از وی بکند. اگر دید که او را سرفه می آمد، دلیل ناتوانی است.
جابر مغربی می گوید: اگر دید سرفه در گلوی او بماند، چنانکه نتوانست برآرد، دلیل است بر هلاک او. اگر دید او را سرفه پیدا شد، از جمله سرفه پیران، چنانکه بلغم می انداخت، دلیل که از غم و اندوه فرج یابد. اگر ببیند او را سرفه جوانان پیدا گردید، همین تاویل دارد.
ثبت دیدگاه