سازمان میراث فرهنگی ، سازمانی که مدیران آن به خدمت چند ماهه در آن بسنده می کنند و خم به ابرو نمی آورند ، میراث فرهنگی سازمانی که به گونه ای می توان گفت حیات خلوت دولت ها شده است.
دکتر محمد علی نجغی در صدد بود تا تمام فعالیت هایش در این سازمان به دور از حاشیه باشد ، اما اظهار نظرش در برنامه پایش ، در رابطه با قلیان کشیدن خانم ها حاشیه ها و نقدهایی را به دنبال داشت.
اینک این مدیر به اصطلاح اصلاح طلب کرسی خود را به جناب سلطانی فر داد و رخت بر بست و سمتی دیگر در دولت تدبیر و امید گرفت ، اولین نکته این است که مدیران سازمان ها و نهاد های دولتی بدانند که همیشه ماندنی نیستند و روزی هم نوبت آنها برای رفتن خواهد شد.
دکتر نجفی در دوران مدیریت خود حاشیه های زیادی داشت که به نمونه ای از آن اشاره شد و از دیگر موارد حاشیه ساز ایشان می توان به ثبت چوگان به نام کشور آذربایجان در یونسکو و آوردن جام قلابی شیردال از آمریکا به ایران نیز اشاره کرد.
نمی دانم فلسفه چیست که باید همه مدیران این سازمان بی تجربه باشند مثلا مدیر فعلی جناب سلطانی فر در کارنامه کاری خود هیچ سمت و تخصصی در رابطه با سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ندارد و این مسئله به نظرم ضربات جبران ناپذیری به روند رو به رشد این سازمان خواهد داشت.
هر چند ایشان سوابق مدیریتی عالی دارند و از چهره های سر شناس اصلاح طبلب هستند اما به نظر ایشان نیز نخواهند توانست اهداف این سازمان را به ثمر نشاند.
به قول بعضی ها سازمان میراث فرهنگی حیات خلوتی برای دولت شده و مدیران بی تجربه آن پیش از چند ماهی نمی توانند در کرسی این سازمان بنشینند و هر کدام با آمدنشان تغییراتی را در این سازمان انجام می دهند ، بهتر بود به جای ایشان مدیری دارای تخصص منسوب می شد تا با مدیریتی قوی جبران مافات کند و این سازمان را به نقطه عالی برساند.
ثبت دیدگاه