قال الامام الحسین علیهالسلام: ان السنه قد امیتت و ان البدعه قد احییت (۱).
در جامعهای که اصول و مبانی دین در حال تغییر است و حکومت بنیامیه بهگونهای جامعه رو تربیتکردهاند که بر منابر شخصیتی مانند علی علیهالسلام سب میشود، محرمات الهی حلال انگاشته میشود، سنتهای رسول گرامی اسلام مانند محبت و مودت به اهلبیتش به دست فراموشی است و مهمتر از همه رکن اساسی حاکمیت اللهی یعنی ولایت به دست عناصری که نه ایماندارند و نه دل درگرو آرمانهای اسلام دارند قرار میگیرد، چگونه این جامعه میخواهد در مسیر سعادت قدم بردارد؛ آیا اگر همینگونه پیش برود حکمت آفرینش که همان تکامل و سعادت است دور از دسترس نمیشود؟ این جامعه نیاز به روشنگری دارد و چه کسی شایستهتر از ولی خدا تا این امر مهم را به سرانجام برساند؛ هر زمان که درراه استقرار حق و امر الهی قدم برداریم در مسیر حسینی رهرو هستیم، مگر نفرمود که برای اصلاح امت وزنده شدن امربهمعروف و نهی از منکر قیام کردهام.
آیا ما نباید قیام کنیم، قیام در مقابل رذایل باطنی و خارجی! هرکسی باید در جامعه آماری خود در مسیر استقرار حاکمیت الله قدمی بردارد واینگونه است که میتوان زمینه را برای ظهور آخرین سلاله پاک نبوی آماده کرد. (۲)
پینوشت:
۱) نامه امام علیهالسلام به اهل بصره.
۲) پیامهای عاشورا، جواد محدثی، نشر فراز اندیشه، سال چاپ ۱۳۸۳.
ثبت دیدگاه