مدتی بود احساس پوچی و بیهودگی می‌کرد و نمازها را فقط طبق عادت می‌خواند؛ حوصله هیچ کاری نداشت؛ همین‌طور که در ماشین مشغول عوض کردن شبکه‌های رادیو بود، ناگهان مقداری از آیه‌ای را شنید: فاقرءوا ما تیسر من القرآن (۱): پس آنچه را از قرآن برای شما میسر است، بخوانید.
با خود فکر کرد، آخرین باری که قرآن خواندم چه مدتی بود؟ مگر می‌شود این‌همه دوری از قرآن؟ اگر معتقدم قرآن راه هدایت من است؛ پس چرا آن‌قدر از آن دور هستم؟!
حتی قسمتی از یک آیه هم می‌تواند به ما کمک کند؛ اگر واقعاً اهل تدبر و تفکر باشیم؛ سعی کنیم با آیات قرآن مأنوس باشیم و به آن‌ها عمل کنیم.
پی‌نوشت:
۱) مزمل، آیه ۲۰.
ثبت دیدگاه