هر انسان مؤمنی در دنیا آرزو می کند که بخشیده شود و از دنیا برود، انسانهای غیر مؤمن هم پس از مرگ آرزو می کنند که ای کاش زنده شوند و در دنیا ایمان آورده و کار خیر انجام دهند تا آمرزیده شده و از دنیا بروند اما این آرزوی آنها بی فایده و عبس خواهد بود چرا که بازگشت به دنیا امکان نخواهد داشت و جاودانه در آتش جهنم گرفتار خواهند بود.
ماه مبارک رمضان که می آید امیدی در دل مؤمنان واقعی روشن می شود که از گناهان ناخواسته انجام شده توبه کنند و در این ماه آمرزیده شوند، سایر کسانی هم که از ایمان مستحکم و قوی برخوردار نیستند می توانند مشمول خیر و برکت این ماه نورانی شوند، چشمه امید مؤمنان در روایات معصومین علیهم السلام مشهود است، رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: مَن صامَ رَمَضانَ وخَتَمَهُ بِصَدَقَهٍ؛ وغَدا إلَى المُصَلّى بِغُسلٍ، رَجَعَ مَغفورا لَهُ؛ هر کس رمضان را روزه بدارد و آن را با صدقه به پایان ببرد و با غسل به نمازگاه برود، آمرزیده باز مى گردد.
پی نوشت:
۱. ثواب الأعمال؛ صفحه ۱۰۲، حدیث ۱.
ثبت دیدگاه