گزارشی از عالم برزخ

شیخ عباس قمی قدس سره فرموده است:

روزی به وادی السّلام در نجف اشرف برای زیارت اهل قبور رفته بودم ناگهان صدای شتری که آن را داغ می کردند به گوشم رسید آن چنان صیحه می کشید و ناله می کرد که گویی تمام زمین وادی السّلام از صدای او متزلزل و مرتعش بود من با سرعت به طرف آن صدا رفتم، چون نزدیک شدم دیدم شتری نیست بلکه جنازه ای را آورده اند این نعره از این جنازه بلند است و آن کسانی که متصدی دفن او بودند ابداً اطلاعی نداشتند و با کمال آرامش و خونسردی مشغول کار خود بودند، مسلماً این جنازه شخصی گناهکار و ظالم بوده است که در اولین وهله مرگ به چنین عقوبتی گرفتار شده و قبل از دفن و عذاب قبر از دیدن صورت برزخیه وحشت کرده و فریاد برآورده است.

? منبع: عبدالکریم پاک نیا؛ خاطرات ماندگار از خوبان روزگار، صفحه ۱۲۲.