سوال: چرا به حضرت ابوالفضل (علیه السلام) باب الحوائج می‌گویند؟
پاسخ:
باب به معنای در و حوائج جمع حاجت است. باب الحوائج یعنی درهای حاجت؛ یعنی هر که حاجتی دارد، می‌تواند از این طریق حاجتش را بگیرد.
حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) به جهت اینکه در درگاه خدا مقرب است، باب الحوائج خوانده می شود، چون می توان با توسل به آن حضرت، حاجت خویش را گرفت.
قرآن می‌فرماید: اولیای خداوند با اذن و رضایت پروردگار می‌توانند مشکل گشا و باب الحوایج مردم باشند.(۱) البته عنوان باب الحوائج اختصاص به حضرت عباس (علیه السلام) ندارد، بلکه همه معصومان (ع) و برخی از اولیا باب الحوائج هستند؛ زیرا آنان در اثر تقوا و عبودیت، لیاقت این مقام را کسب کرده اند، ولی آنچه در عرف شهرت یافته، آن است که تنها به بعضی عنوان باب الحوائج اطلاق شده که حضرت عباس (علیه السلام) نیز در زمره آنان است.
از سویی دلیل خاصی وجود ندارد که چرا عنوان: باب الحوائج بر افراد خاص اطلاق می گردد. البته ابوالفضل العباس (علیه السلام)، از لیاقت و شخصیت بالایی برخوردارند. شاید علت این که چنین مقامی به حضرت ابوالفضل داده شده است، به خاطر ایثار و فداکاری ایشان باشد، چون عبد صالح و مطیع خدا است، از اولی الامر پیروی کرد و دنیا را به آخرت فروخت و چنین مقامی پیدا کرد. در راستای مقام بلند ابوالفضل العباس (علیه السلام) است که از او به عنوان عبد صالح یاد شده است: ” السلام علیک ایّها العبد الصالح المطیع لله و لرسوله و لأمیرالمؤمنین”.(۲)
پی نوشت ها:
۱. بقره (۲)، آیه ۲۵۵؛ انبیا (۲۱) آیه ۲۸.
۲ .مفاتیح الجنان، ص۴۳۵.
ثبت دیدگاه