همیشه برای عید، برنامه‌های متفاوتی داشت. سعی می‌کرد از فرصت عید، به‌عنوان یک فرصت تبلیغی استفاده کند؛ با شناختی که از بچه‌های فامیل داشت؛ می دونست برای هر سنی چه هدیه‌ای باید بگیرد. سعی کرد، برای بچه‌ها بازی‌های فکری و خلاقانه تهیه کند، نه شخصیت‌های کارتونی خشن و مخرب؛ روی کاغذهای رنگی و جذابی که درست کرده بود، با خط زیبایش، احادیثی مناسب حال اون شخص، نوشته بود و روی کادوها چسبانده بود؛ می‌توانیم از هر فرصتی (۱) برای تبلیغ دین استفاده کنیم؛ (۲) خیلی وقت‌ها همین احادیث به‌ظاهر کوچک، چنان تأثیری بر قلب نوجوان دارد که یک سخنرانی طولانی ندارد.
? پی‌نوشت:
۱. غررالحکم، ۴۱۲۴: إذا أمکَنَتِ الفُرصَهُ فَانتَهِزْها؛ فإنَّ إضاعَهَ الفُرصَهِ غُصّهٌ: امام على علیه السلام: هرگاه فرصت دست داد، آن را شکار کن؛ زیرا تلف کردن فرصت مایه اندوه است.
۲. المستدرک على الصحیحین، ۳/۶۹۱/۶۵۳۷ : یا عَلِی، لأَن یَهدِیَ اللّه ُ عَلى یَدَیکَ رَجُلاً خَیرٌ لَکَ مِمّا طَلَعَت عَلَیهِ الشَّمسُ: اى على! اگر خداوند به دستان تو انسانى را هدایت کند، از آنچه خورشید بر آن تابیده براى تو بهتر است.
ثبت دیدگاه