اندیشه‌های بیگانه از دو طریق در مکتب و نظام سازمانی نفوذ می‌کنند: از طرف دشمنان مکتب که با اوج‌گیری نظام و توسعه مبانی آن سعی در نفوذ و مخلوط کردن مبانی و اندیشه‌های بیگانه و سست کردن آن از درون دارند که همان جنگ نامتقارن است؛ اما گاهی نفوذ از طریق عناصر درونی انجام می‌شود که به دلیل عدم آگاهی از زیبایی‌های مکتب مجذوب اندیشه‌های دیگر می‌شود و جالب این است که به این اندیشه‌ها رنگ مکتبی هم می‌بخشد؛ که همان تجددگرایی افراطی است.
در قیام امام علیه‌السلام در عاشورا هر دو مدل از نفوذ را شاهد بودیم.
بعضاً نزدیکان و اصحاب را می‌بینیم که پیشنهاد‌های غیرانقلابی می‌دهند و گاهی دشمن بانفوذ، افراد را می‌خرد و یا تضعیف می‌کند بنابراین نفوذ چالش همیشه تاریخ است. (۱)
پی‌نوشت:
۱) مرکز تحقیقات اسلامی نمایندگی ولی‌فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نشر مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ۱۳۸۶.
ثبت دیدگاه