نسیم صبح وزید و شمیم یار آمد

میلادیه حضرت امام زمان عَجّلََ اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَّریف

نسیم صبح وزید و شمیم یار آمد
صبا معطّر از آن زلف مشکبار آمد

غبار غم ز دلم رفت و خنده زد گلشن
روان به باغ و به گلزار و لاله زار آمد

ترنّم خوش بلبل صفای خندۀ گل
ز یمن مقدم آن یار گلعذار آمد

بگو به ساقی گل چهره مخبرا که می آر
قرار دل ، مه گل چهره ، بر قرار آمد

سبو به خنده و بشّاش و می به صد جلوه
به لب صراحی مست آب خوشگوار آمد

چه بزم شاد و مفرّح چه مجلس انسی
خوشا به بخت بلندم که آن نگار آمد

ندیم عشق بگو تیز چنگ مطرب را
به چنگ ، چنگ بزن ، نغمه خوان که یار آمد

نوای عشق بزن عاشقان برقص آیند
ز رقص عشق در این خانه اعتبار آمد

بگو به ساقی مستان که مست عالم از اوست
هر آنکه آمد از آن میکده خمار آمد

بگو به یوسف مصری به حسن خویش مناز
نگار ما که به خلق است شاهکار آمد

هدایت از چه ننازد به دهر و طالب دهر
که در طریقت عشق آنکه تاجدار ، آمد