همه ما انسانها دغدغه زندگی پس از مرگ را در دل خویش داریم، گاهی می ترسیم اعمال خواسته و ناخواسته مان ما را از رفتن به بهشت دور گرداند، اعمال آدمی تنها ناجی انسان در صحرای محشر هست، مؤمنان چشم به شفاعت اهل بیت (علیهماالسلام) دوخته اند، اما برای بهره مندی از شفاعت و نزدیکی به اهل بیت (علیه السلام) هم باید عمل نیکو انجام داد.
پیامبر عظیم الشأن اسلام (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: إِنَ أَقْرَبَکمْ مِنِّی غَداً وَ أَوْجَبَکمْ عَلَی شَفَاعَهً أَصْدَقُکمْ لِسَاناً وَ أَدَّاکمْ لِلْأَمَانَهِ وَ أَحْسَنُکمْ خُلُقاً وَ أَقْرَبُکمْ مِنَ النَّاسِ (۱)؛ همانا نزدیک ترین شما به من در فردایِ (قیامت) و سزاوازترین شما به شفاعت من، راستگوترین، امانت دارترین، خوش اخلاق ترین و نزدیک ترین شما به مردم است.
اگر دوست داریم نزدیکترین فرد به پیامبر (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت (علیه السلام) در روز قیامت باشیم باید به توصیه آن بزرگواران عمل نمائیم.
پی نوشت:
۱. امالی شیخ صدوق، صفحه ۵۰۹.
ثبت دیدگاه