سوال: مگر امامان و امامزادگان عامل معجزات در قرن ۲۱ نبودند؟ حال چه شده که کاری می کنند که مردم به مزارشان دست نزنند تا کرونا نگیرند؟
پاسخ:
در این که امامان گرامی ما دارای قدرت خارق العاده در عالم هستند و می توانند چه در حال حیات و چه بعد از ممات، با اذن الهی، در عالم تکوین تصرفاتی بکنند، شکی در آن نیست. چنانکه امام باقر علیه السلام فرمود:
«اسم اعظم خدا دارای هفتاد و سه حرف است. نزد آصف بن برخیا وصی سلیمان تنها یک حرف بود که توانست تخت بلقیس را در یک چشم به هم زدن از فاصله دور حاضر کند و نزد ما اهل بیت هفتاد و دو حرف از آن حروف است (و قدرت ما بی شک قابل مقایسه با آصف نیست) و یک حرف را خداوند به ما تعلیم نداده است و اختصاص به خودش دارد» (بحار الانوار، ج۲۷، ص۲۵)
همین طور توسل به امامزادگانی چون فاطمه معصومه سلام الله علیها و زیارت مدفن ایشان، به خاطر مقام والایشان، مورد تأکید و توصیه است، چنانکه امام جواد علیه السلام فرمود: «هر کس قبر عمه ام را در قم زیارت کند، بهشت بر او واجب می شود» (وسائل الشیعه، ج ۱۴، ص ۵۷۶)
حال اشکال کننده می گوید: اگر امامان و امامزادگان شما چون فاطمه معصومه سلام الله علیهم، دارای قدرت تکوینی اند و می توانند شما را شفا دهند، چرا سعی در محدودسازی زیارت آنان به خاطر شیوع بیماری کرونا دارید؟ چرا زیارت آنان را آزاد نمی گذارید تا مردم به آنان توسل کنند و آنان بیماری کرونا را شفاء دهند؟
اینان توجه ندارند که زمانی توسل کردن به اهل بیت و دعا و تضرع برای رفع مشکل تأثیرگذار است که انسان سعی و تلاش خود را برای رفع مشکل بکند و از خداوند و اهل بیت بخواهد سعی و تلاشش مؤثر واقع شود و در آنجا که رفع مشکل از قدرت او خارج است، آنان یاریش کنند.
امام علی علیه السلام فرمود: «دعا کننده بدون عمل و تلاش مانند تیر انداز بدون زه است» (نهج البلاغه، حکمت۳۳۷)
از آنجایی که زه عامل حرکت و وسیله پیش راندن تیر به سوی هدف است؛ روشن می شود که تلاش و کوشش نیز جزو شرایط اساسی برای استجابت دعا است.
امام صادق علیه السلام فرمود: «چهار دسته هستند که دعای آنان مستجاب نمی شود که یکی از آنان کسی است که در خانه اش نشسته و دنبال تلاش و کوشش نمی رود و دعا می کند خدایا به من روزی بده» (بحار الانوار، ج۱۰۰، ص۱۲)
در روایت دیگر آمده است که: «عمر بن یزید می گوید به امام صادق علیه السلام گفتم: مردی می گوید در منزل می نشینم و نماز و روزه و عبادت خداوند را انجام داده و رزقم به من می رسد. امام فرمود: این فرد از جمله کسانی است که دعایش مستجاب نمی شود». (الکافی، ج۵، ص۷۷)
علامه بزرگوار مجلسی و محدث بزرگوار شیخ حر عاملی، روایات متعدد دیگری نیز در همین مضمون نقل می کنند که شرط لازم و حتمی در استجابت دعا و توسل، سعی و تلاش و کوشش می باشد و بدون آن دعا و درخواست فرد مستجاب نمی شود. (بحار الانوار، ج۹۰، ص۳۵۴، باب۲۲ و وسائل الشیعه، ج۷، ص۱۲۳، باب۵۰)
بنابراین روشن می شود که مفهوم دعا و توسل این است که ما حد اکثر تلاش خود را برای رسیدن به مقاصد صحیح انجام دهیم و از خدا و اهل بیت هم برای موفقیت در آن درخواست کنیم.
در موضوع کرونا هم ما موظفیم، نهایت تلاش خود را جهت مقابله با آن انجام دهیم و حتی اگر نیاز باشد، زیارت اماکن مقدسه را محدود کنیم، تا بیماری شیوع پیدا نکند و آنجا که قدرت کنترل نداریم، به درگاه خداوند و با توسل به اهل بیت و فاطمه معصومه علیهم السلام، دعا و تضرع کنیم تا یاری خداوند نصیب ما شود.
از سوی دیگر، اراده خداوند در دنیا بر این تعلق گرفته است که در این عالم همه چیز به طور طبیعی خود پیش برود و وقتی علت های مادی یک پدیده حاصل شد، معلول آن نیز محقق شود تا اسباب رشد و ترقی و امتحان و ابتلاء در دنیا مختل نشود.
امام صادق علیه السلام فرمود: «خدا خواسته است که همه کارها از طریق اسباب آن جاری باشد» (الکافی، ج۱، ص۳۵۷)
این که مثلا ازدحام جمعیت در حرم فاطمه معصومه سلام الله علیها و بوسه زدن ها بر ضریح ایشان، موجب شیوع بیشتر بیماری کرونا شود، منافاتی با تقدس و توسل به ایشان ندارد؛ چرا که این نوع شیوع بیماری مثلا، طبق قوانین حاکم بر جهان است که یکی از این قوانین تاثیرگذاری علت ها و محقق شدن معلول هاست، و گفتیم اراده خداوند بر این تعلق گرفته است که در دنیا امور از طریق اسباب طبیعی خود جریان یابد.
وقتی اراده خداوندی چنین بوده است، امامان، و امامزادگان نمی توانند اراده ای بر خلاف اراده خداوندی داشته باشند چنان که امام کاظم علیه السلام فرمود: «خداوند قلوب امامان را محل اراده خودش قرار داده است، زمانی که خداوند چیزی را بخواهد و اراده کند، امامان هم آن را انجام می دهند و آنها بدون اذن الهی کاری نمی کنند». (بحار الانوار، ج۵، ص۱۱۴) بنابراین، این که ما قصد داشته باشیم، زیارت اماکن مقدسه را محدود کنیم تا شیوع بیماری کرونا را کنترل کنیم، امری است که خود خداوند و اهل بیت علیهم السلام بر طبق آن توصیه کرده اند، یعنی عمل کردن به حسب اسباب طبیعی، و تلاش و کوشش کردن برای رسیدن به خواسته و هدف، آنجایی هم که از توانایی ما خارج است، دعا و توسل می کنیم تا خدا و اهل بیت علیهم السلام ناتوانی های ما را جبران کنند و در رسیدن به هدف موفق شویم.
ثبت دیدگاه