سوار قطار شدم که یکی از افراد غیبت کرد؛ به او گفتم: لطفاً چنین کاری را انجام ندهید که یکی دیگر از افراد قطار گفت: بابا دلت پاک!
گفتم: کجای دین این‌رو گفته! برعکس دین، ایمان و عمل را ملاک می‌داند نه فقط پاکی دل بلکه ایمان و عمل و پاکی جان: ان الانسان لفی خسر الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات… (۱): انسان در خسران است جز کسانی که ایمان آوردند و عمل شایسته انجام دادند.
ادامه دادم: که اگر پاکی دل کفایت می‌کند دیگر معنایی نداشت که این‌همه پیامبران و کتاب‌های آسمانی نازل شود.
کمی تأمل کرد و سرش را به نشانه‌ی تائید تکان داد و گفت: درسته حق با شماست.
پی‌نوشت:
۱) العصر، آیه ۲ و ۳
ثبت دیدگاه