واقعه اسف ناک عاشورا دل هر مومن به خدا و معاد را به درد می آورد، واقعه ای که سراسر رنج و زحمت برای اهل بیت عصمت و طهارت بود ، اینک در ایامی قرار داریم که در مثل آن سفیر امام حسین (ع) در کوفه به سر می برد.
پس از آنکه امام حسین (ع) مدینه را به سوی مکه ترک کرد، در مدت کوتاهی بیش از دوازده هزار نامه با بیست و دو هزار امضاء به دست حضرت رسید، نیاز بود تا امام حسین (ع) به درخواست کوفیانی که مشتاقانه از ایشان دعوت می کردند پاسخی در خور و شایسته ابلاغ نماید، لذا تصمیم برآن شده که عموزاده اش مسلم بن عقیل را به سوی آنان گسیل داشته تا علاوه بر ابراز محبت دو چندان ، از وضعیت کوفه و صحت و سقم مسئله خبر دار شود.
سرانجام امام حسین (ع) سفیر خود مسلم بن عقیل را در ۱۵ رمضان سال ۶۰ هجری قمری به سوی مردم کوفه اعزام کرد، مسلم بن عقیل در همان روز به صورت مخفیانه به مدینه رفت تا ضمن خداحافظی از اهل بیتش، به زیارت قبر پیامبر گرامی اسلام (ص) بپردازد(۱).
مسلم دو نفر راهنما نیز با خود برد تا او را با سلامتی کامل به کوفه برسانند، اما هر دو آن راهنما ها بر اثر تشنگی در راه جان خود را از دست دادند، این رویداد بر مختار سخت آمد و آن را به فال بد گرفته و نامه ای را به امام حسین (ع) نوشت و این رویداد تلخ را در آن نوشت تا درباره ادامه سفر از امام حسین (ع) کسب تکلیف کند.
طبری می‌نویسد: مسلم علیه‌السلام طی این نامه از امام حسین علیه‌السلام خواست تا او را از ادامه سفر معذور دارد. حضرت درپاسخ وی، ترس را عامل این سستی دانست و او را فرمان داد تا مأموریت خود را به انجام برساند(۲).
مسلم بعد از این نامه، به سمت کوفه حرکت کرد و در پنجم شوّال همان سال وارد کوفه شد و در خانه مختار ثقفی استقرار یافت.
۱٫ تاریخ طبری، ابو جعفر، ج۵، ص۳۵۴.
۲٫ همان.
ثبت دیدگاه