فصیح آن‌کسی است که مطابق قواعد زبان سخن بگوید و بلیغی کسی که طبق شرایط و مخاطب، کلماتش، روش بیانش و تفصیل و اختصار در کلامش و در اندازه فهم مخاطب سخن بگوید.
حسین بن علی علیه‌السلام هم فصیح و هم بلیغ بودند بلکه افصح و ابلغ زمانه‌ی خویش بودند و این یعنی تو که مولایت حسین است باید در سخنت با دیگران و در کلماتی که در سخنان خود استفاده می‌کنی به‌اندازه مخاطبت باشد و به‌گونه‌ای با او به سخن بپردازی که او بفهمد پس تو هم باید در بیان حقیقت برای افراد گوناگون، بلیغ و البته فصیح باشی.
امام حسین علیه‌السلام در نظم (شعر) و نثر (جملات غیر شعری) همانند پدر بزرگوارشان امام علی علیه‌السلام بسیار فصیح و بلیغ بوده‌اند.
ثبت دیدگاه