اتی رَسُولُ اللّه (ص) رَجلٌ فَقال: عَلّمنی یا رَسُولَ اللّهِ، فَقالَ علیک بالیأسِ عَمّا فی أَیدِی النّاسِ فَانَّهُ الغِنَی الحاضِر، قالَ: زِدنی یا رَسولَ اللّهِ، قال: ایاک وَ الطَّمَع فَانَّهُ الفَقرُ الحاضِر، قال: زدنی یا رسول الله، قال: اذا هَمَمت بِأمرٍ فَتدَبَّر عاقِبَته فَان یک خَیراً وَ رشداً فَاتَّبِعهُ، و ان یک غَیا فَدَعهُ.
شخصی نزد پیامبر آمد و عرض کرد: چیزی به من آموزش بده، حضرت فرمود: بر تو باد به ناامیدی از آنچه در دست دیگران است، که این غنا و بی نیازی محسوب می شود، عرض کرد: جمله دیگری تعلیم نما، حضرت فرمود: از طمع دوری نما زیرا طمع نوعی فقر محسوب می شود، عرض کرد: جمله دیگری تعلیم نما، حضرت فرمود: اگر تصمیم به کاری گرفتی، به سرانجامش بیندیش اگر خیر و رشد تو بود، به دنبالش برو و اگر ضرر داشت، ترک نما.
? منبع: المحاسن، احمد بن محمد بن خالد البرقى، جلد ۱، صفحه ۱۶.
ثبت دیدگاه