حضرت زینب (سلام الله علیها) با آه و ناله در کنار نعش برادرش فریاد زد: پدرم فدای عزیزی که سپاهش در روز دوشنبه [در سقیفه] تار و مار شد؛ (۱) خیلی تعجب آمیز است، مگر حسین (علیه‌السلام) در روز جمعه دهم محرم سال ۶۱ هجری در کربلا به شهادت نرسید، پس چرا اشاره به‌روز دوشنبه ۲۸ صفر روز رحلت رسول خدا (صلی الله علیه وآله و سلم) شده که سقیفه تشکیل شد؛ این به این معنا است که در روز دوشنبه در سقیفه، جاده‌ای هموار شد که امویان با حیله و تزویر حکومت را در اختیار گرفتند و توانستند که اسلام دروغین را در جامعه تزریق کنند.
بزرگ‌ترین سود حادثه کربلا این بود که به تمام جهانیان چهره عریان و منافقانه امویان به مسلمانان نشان داده شد و مردم کوفه متوجه شدند که چه کلاه گشادی سرشان رفته است؛ داعش فرزندان ناخلف امویان است که باید نفاق آن را به همه نشان دهیم.
پی‌نوشت:
۱) بِأَبِی مَنْ أَضْحَى عَسْکَرُهُ فِی یَوْمِ الْإِثْنَیْنِ نَهْباً بِأَبِی مَنْ فُسْطَاطُهُ؛ اللهوف على قتلى الطفوف، ترجمه فهرى، صفحه ۱۳۳، بخش المسلک الثانی فی وصف حال القتال و ما یقرب من تلک الحال.
ثبت دیدگاه