در دوران کودکی همه مان داستان پینوکیو را شنیده ایم، شخصیت داستانی که با گفتن دروغ، دماغش بلندتر می شد، در همان زمان کودکی می خواست یادمان بدهد که دروغ نگوییم، چه مسلمان باشیم چه بی دین و لائیک دروغ گفتن را عملی خلاف اخلاق می دانیم، با این حال متأسفانه هر از گاهی کلماتی را به زبان می آوریم که واقعیت ندارد و بدتر از آن، این سخنان غیر واقع را دروغ نمی دانیم و یا درصدد توجیه آن بر می آییم و با گفتن “این یک دروغ کوچک بود” یا ” دروغ مصلحتی گفتم” خود را راضی می کنیم، اما باید دانست که همین دروغ کوچک مقدمه ای است برای گفتن دروغ های بزرگ.
امام سجاد (علیه السلام) می فرمایند: اِتَّقُوا الکَذِبَ الصَّغیرَ مِنهُ وَالکَبیرَ، فى کُلِّ جِدٍّ وَهَزلٍ فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذا کَذِبَ فِى الصَّغیرِ اجتَرَأَ عَلَى الکَبیرِ(۱)؛ از دروغ کوچک و بزرگش، جدّى و شوخیش بپرهیزید، زیرا انسان هرگاه در چیز کوچک دروغ بگوید، به گفتن دروغ بزرگ نیز جرئت پیدا مى کند.
بیایید سعی کنیم دروغ را از روابط اجتماعی به طور مطلق حذف نمائیم و خود را اسیر دام شیطان قرار ندهیم، حال این دروغ به اصطلاح برخی ها مصلحتی باشد یا دروغ کوچک و بزرگ.
پی نوشت:
۱. تحف العقول، صفحه ۲۷۸.
ثبت دیدگاه