عزاداری خوب چطور عزاداری‌ای است؟
این سؤال را باید از زوایای گوناگون جواب داد اما یکی از بهترین پاسخ‌ها را زیارت عاشورا به ما می‌دهد؛ فأسال الله الذی أکرم مقامک و أکرمنی بک أن یرزقنی طلب ثارک مع امام منصور؛ (۱) در زیارت عاشورا از خدا می خواهیم که ما را به مقام انتقام خون حسین علیه‌السلام برساند؛ زیارت عاشورا منتقم پرور است؛ عزاداری اگر در سوگ و ماتم و غم خلاصه شود، عزایی است که یزیدیان هم در آن شرکت می‌کنند.
در عزاداری باید حس زیبای انتقام در ما برانگیخته شود؛ باید از دشمنان و قاتلین حسین علیه‌السلام انتقام گرفت و ما خواهان و عاشق و طالب این انتقام هستیم.
حس خوب انتقام موجب «حرکت و قیام» است.
حس انتقام به زندگی انسان شیعی جهت و هدف می‌دهد.
حس انتقام از انسان، منتظر واقعی می‌سازد، اما نه یک منتظر خسته، بلکه یک منتظر آماده مبارزه و قیام.
حس انتقام یعنی آماده بودن در هرلحظه برای پیکار با دشمن.
مگر نه این است که یکی از اوصاف بقیه‌الله الأعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف وصف «منتقم» است؟ کسی در پی انتقام است، در حقیقت دارد خود را شبیه امام زمانش می‌کند.
اما مبادا گمان کنی که انتقام گرفتن تنها در زمان ظهور است.
شمر و یزید زمانه‌ات را بشناس تا همین امروز هم بتوانی به مقام «منتقم» بودن نائل شوی.
آری، غضب نفسانی مذموم است اما اگر غضب، لله و برای خدا و در مسیر رضای الهی باشد، عبادت است.
عزاداری باید حس غضب از دشمنان را در ما برانگیزد و به فکر فرورویم که یزید زمانه کیست و باید چگونه از او انتقام گرفت.
عزادار خوب، در کنار سوگ و ناله، فریاد و حس انتقام هم دارد.
پی‌نوشت:
۱) بحارالانوار، جلد ۹۸، صفحه ۲۹۴.
ثبت دیدگاه