عن مولانا الکاظم علیه السلام: إن لقمان قال لابنه: یا بُنی: اِنّ الدنیا بحرٌ عمیق قد غرق فیها عالم کثیر فلتکن سفینتک فیها تقوی الله و حَشوها الایمان و شِراعها التوکل و قَیَّمُها العقل … [۱]
(همانا دنیا دریایی ژرف است در این دریای عمیق مردمان بسیاری هلاک شده اند اگر میخواهی در این دنیا غرق نشوی باید کشتی تو تقوا و اندرون کشتی ایمان و بادبان کشتی توکل و ناخدای آن عقل باشد).
فرازهایی از این روایت نورانی را در جلسات گذشته توضیح دادیم اما در این جلسه این قسمت که می فرماید: (و قیّمها العقل) یعنی ناخدای این کشتی عقل است را توضیح می دهیم.
کار ناخدا مدیریت کشتی است. عقل انسان را مدیریت می کند. اگر این کشتی ناخدا نداشته باشد، حرکت می کند اما گاهی تند می رود و گاهی کند. امیر المومنین می فرماید: (لا تری الجاهل الاّ مفرطاً او مُفَّرطاً). انسانی جاهل یا افراط می کند یا تفریط. هم تندروی اشتباه است هم کند روی.
اهل بیت علیهم السلام که اعقل عقلا هستند می توانند معیار و ملاک در مدیریت این کشتی باشند در دعای شعبانیه می خوانیم: (الفلک الجاریه فی اللجج الغامره یأمَنُ مَن رکبها و یغرق مَن ترکها المتقدم لهم مارق و المتاخر عنهم زاهق و اللازم لهم لاحق).
اگر کسی بخواهد از کشتی نجات تقوا استفاده کند باید اهل بیت علیهم السلام را در زندگی الگو قرار دهد ، راکب این کشتی در امنیت است و اگر کسی از این کشتی استفاده نکرد غرق می شود .
پی نوشت:
[۱] الکافی، ج۱، ص۱۶.
ثبت دیدگاه