حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه السلام)، یکی از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه السلام) می باشد، ۷۹ سال عمر نمود که این عمر پرخیر و برکتش با امامت ۴ امام همام و بزرگوار، حضرت امام موسی کاظم (علیه السّلام)، امام رضا (علیه السّلام)، امام محمّدتقی (علیه السّلام) و امام علیّ النّقی (علیه السّلام) مقارن شد و احادیث فراونی از آنان نقل نمود.
شخصیت والا و ممتازی داشت که امامان معصوم از ایشان ستایشهایی نموده اند، در آثار علمی بزرگان شیعه نیز ستایشهای فراوانی از ایشان به چشم می خورد، عبدالعظیم حسنی (علیه السلام) را همواره عابد، زاهد، پرهیزکار، ثقه، دارای اعتقاد نیک و صفای باطن و به عنوان محدّثی عالی مقام و بزرگ یاد کرده اند.
قبر شریف آن بزرگوار در شهر ری می باشد که همه روزه عاشقان فراوانی به زیارت آن قبر شریف می روند، روایتی از امام هادی (علیه السّلام) در فضیلت زیارت قبر عبدالعظیم حسنی وارد شده که: شخصی از شیعیان ری به حضور امام هادی (علیه السّلام) رسید، حضرت به او فرمود: کجا بودی؟ او گفت: به زیارت امام حسین (علیه السّلام) در کربلا رفته بودم. امام فرمودند: «أما اِنّک لو زُرتَ قبر عبدالعظیم عندکم، لکُنتَ کمن زار الحسین». یعنی «اگر قبر عبدالعظیم را ـ که در جوار شماست ـ زیارت کنید، مانند آن است که قبر حسین (علیه السّلام) را زیارت کرده باشید»(۱).
با این روایت ثواب زیارت قبر عبدالعظیم حسنی، گویا با ثواب زیارت اباعبدالله، برابری می کند. و شاید علتش این باشد که عبدالعظیم حسنی، عمر خویش را در راه اعتلای قرآن و بیان احادیث و روایت اهل بیت (علیه السلام)، سپری کرد.
پی نوشت:
۱. مستدرک الوسائل، جلد ۳، صفحه ۶۱۶؛ به نقل از: حضرت عبدالعظیم حسنی، صفحه ۱۳۷.
ثبت دیدگاه