عن مولانا الکاظم علیه السلام: إن لقمان قال لابنه: یا بُنی: انّ الدنیا بحر عمیق، قد غرق فیها عالَم کثیر فلتکن سفینتک فیها تقوی الله و حشوها الایمان و شراعها التوکل… [۱]
«همانا دنیا دریایی ژرف است در این دریای عمیق مردمان بسیاری هلاک شده اند، اگر می خواهی غرق نشوی باید کشتی تو تقوا باشد و اندرون کشتی ایمان باشد و بادبان کشتی توکل باشد»
این روایت نورانی از وصایای لقمان به فرزندش می باشد که از امام صادق و کاظم علیهما السلام نقل شده است. چند فراز از این روایت را در جلسات گذشته توضیح دادیم اما این قسمت که می فرماید: «شراعها التوکل» یعنی کشتی تقوا باید بادبانی داشته باشد به نام توکل.
نقش بادبان سرعت بخشیدن به حرکت کشتی است ، توکل سبب می شود که کشتی نجات انسان که تقوا است، در دریای عمیق دنیا با سرعت حرکت کند و در گرداب ها توقف نکند. توکل یعنی تکیه گاه اصلی انسان در زندگی خدا باشد، نه اینکه مقدمات کار را انجام ندهد بلکه پس از انجام مقدمات لازم ترسی از عدم موفقیت نداشته باشد و با اراده قوی برای رسیدن به مقصد اصلی تلاش کند.
پیامبر اکرم صل الله علیه و آله می فرماید :«مَن سَرهّ حوا ان یکون اقوی الناس فلیتوکل علی الله»
هرکس خوش دارد قوی ترین مردم باشد باید به خدا توکل کند و تکیه گاهش در زندگی خدا باشد یا از امیر المومنین علیه السلام نقل شده که می فرمایند :«اصل قوه القلب التوکل علی الله»
اساس نیرومندی دل توکل به خداوند متعال است . اعتماد به خداوند به انسان جرات می بخشد از امام رضا علیه السلام پرسیدند توکل چیست ؟ حضرت فرمودند :«اَن لاتخاف مع الله شیئاً»با وجود خداوند از هیچ چیز نترسید.
پی نوشت:
[۱]کافی، ج۱، ص۱۶.
ثبت دیدگاه