اگر کسی برای شهادت سوگند راست خورد، بوسیله او امر خیری انجام می پذیرد و اگر سوگندش بی گناهی را نجات داد، از غم و اندوه رهایی می یابد. اگر کسی ببیند که سوگند دروغ یاد کرده، در امر دین ناپایدار و خداوند نیز از او ناخشنود است و در دنیا و آخرت زیان می بیند.
محمد ابن سیرین می گوید: اگر کسی ببیند به راست سوگند می خورد، دلیل است بر دست او کاری نیک رود یا امانت گزارد، یا گواهی به راست دهد، یا خیرات کند و از آن چه ترسد ایمن گردد. اگر ببیند که سوگند به دروغ خورد، دلیل که حق تعالی با او به خشم است و از نعمت و خیر دو جهانی بی بهره ماند، مگر توبه کند و به خدای تعالی بازگردد تا رسته گردد. اگر ببیند سوگند خورد، دلیل که در وام غرق گردد و در غم و زیان افتد.
ابراهیم کرمانی می گوید: اگر ببیند که سوگند راست نخورد توبه باید کرد تا از گناه رسته گردد. اگر ببیند سوگند به دروغ خورد، دلیل که دین او تباه گردد و در اعتقادش خلل افتد.
جابر مغربی می گوید: اگر ببیند که سوگند به راست خورد، او را از آن هیچ مضرت نرسد و منفعت ببیند. اگر غیر از این ببیند بد خواهد بود.
ثبت دیدگاه