اگر مردی در خواب برای اجرای سنت رسول اکرم (ص)، محاسن خود را خضاب می کرد، در اجرای اوامر خدا کوشا است و اگر دست و پای خود را خضاب می کرد، مردم از دست و کردار او در امان خواهند بود. اگر کسی ببیند با غیر از (حنا) با چیزهای دیگری خضاب می کرد، در میان نزدیکان و مردم از وجه خوبی برخوردار نیست و آدمی دمدمی مزاج است.
اگر کسی ببیند که خضاب دست و پایش را برای زیبایی انجام می داد، نزدیکان خود را به خلاف جهت رضای خدا موعظه می کند و آنها را از خدا دور می سازد. اگر کسی ببیند که در هنگام خضاب کردن، نقش و نگار می زد، در کارهای معاش با مردم حیله و نیرنگ می کند. اگر زنی ببیند که حضاب می کند، دلالت بر شادی او دارد و تعبیرش رسیدن خبرهای نیکو به او است.
حضرت دانیال می گوید: خضابِ ریش، پوشش کارها است. اگر ببیند سر و رویش را خضاب می کرد و خضابش رنگ نمی گرفت، دلیل که ظاهر حال را به مردمان نماید. اگر ببیند خضابش رنگ گرفت، دلیل که حالش نیکو گردد.
محمد ابن سیرین می گوید: اگر ببیند خضاب به چیزها می کرد، دلیل که مردم او را منکر شوند چون او خود را به کارهای محال و ناپسندیده مشغول می سازد. اگر ببیند خضابش نیکو رنگ گرفت، دلیل که حالتش پوشیده شود.
اگر ببیند دست و پای خویش را به حنا خضاب می بست، دلیل که مال از دست رفته باز آید. اگر ببیند هر دو دست و پای خویش را خضاب بست، دلیل که فرزندان یا برادران خود را بیاراید، به آرایشی که خلاف دین و شریعت است.
ابراهیم کرمانی می گوید: اگر ببیند کف دست خود خضاب می کرد، دلیل که در طلب معیشت رنجور گردد. اگر ببیند که به هر دو دست خود که به خضاب رنگ شده، نگاه می کرد دلیل که در اعمال و کارهای خود، ذاتی مکار و حیله گر دارد.
اگر ببیند دست و پای را چون زنان خضاب کرد، دلیل که در ترس و بیم عظیم افتد. اگر این خواب را زنی ببیند، برای او خرمی و شادی خواهد بود، زیرا که این خضاب کردن رسم ایشان است. اگر ببیند که هر دو دست و پای او بنفش بود، دلیل که در کسب و کار حیله کند.
اسماعیل بن اشعث می گوید: اگر مردی بین دست و پای خود خضاب کرد، دلیل که کاری کند که مردمان بر وی افسوس کنند و بخندند. اگر ببیند سرانگشتان را خضاب کرد، دلیل که تسبیح کند. اگر ببیند هر دو دست را به خضاب کردن نقش میکرد، دلیل که با دوستان مکر و حیله بازد.
امام صادق (ع) می فرماید: خضاب کردن در خواب بر چهار وجه است:
۱٫ کار ناشایسته بی حاصل،
۲٫ آرایش حال دنیا،
۳٫ طلب جاه،
۴٫ معروف شدن به دروغ گویی.
ثبت دیدگاه