گاهی می‌دیدم که افرادی هستند که اصلاً قصد هدایت شدن ندارند و همه‌چیز را به مسخره گرفته‌اند؛ گاهی با آن‌ها حرف می‌زدم از خدا، پیغمبر و چیزهای دیگر ولی هر چه بیشتر حرف می‌زدم، انکارشان بیشتر می‌شد و اصلاً فایده‌ای نداشت.
داشتم قرآن می‌خواندم که به این آیه رسیدم: ان الذین کفروا سواء علیهم اانذرتهم ام لم تنذرهم فهم لایومنون (۱): کسانی که کافر شدند، برای آنان فرقی نمی‌کنند که آنان را (از عذاب خدا) بترسانی یا نه؛ آن‌ها ایمان نمی‌آورند.
فهمیدم که بعضی فقط انسان را خسته می‌کنند و اصلاً حرف زدن با آنان فایده‌ای ندارد و زیاد تذکر دادن به آنان موجب بی‌اهمیت شدن آنان به یک مسئله می‌شود.
پی‌نوشت:
۱) سوره بقره، آیه ۶.
ثبت دیدگاه