به وسعت باران

وسعت آغوش او از آدم تا آخرین فرزند اوست؛ هر کس بخواهد راه بیفتد، کافی است از لای در به پشت آن نیم‌نگاهی بیندازد؛ او همیشه بوده و برای خدمتش هیچ مزدی نمی‌طلبد؛ آیا اگر دستانمان را از جلوی چشم‌ها برنداشتیم تا او را ببینیم، بازهم او مقصّر است؟! آیا او بر پیمان خود باقی نمانده یا…؟