امام حسین علیه السّلام
اِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللّه رَغْبَهً فَتِلْکَ عِبادَهُ التُّجّارِ، وَ اِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللّه رَهْبَهً فَتِلْکَ عِبادَهُ الْعَبیدِ، وَ اِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللّه شُکْراً فَتِلْکَ عِبادَهُ الاْحْرارِ، وَ هِىَ اَفْضَلُ العِبادَهِ؛
گروهى خدا را با علاقه(به پاداش) پرستش مى کنند، این عبادت تاجران است، گروهى خدا را از روى ترس عبادت مى کنند، این پرستش بردگان است، و گروهى خدا را به خاطر سپاسگزارى و تشکّر از او پرستش مى کنند، این عبادت آزادمردان است و آن بهترین عبادت است.
منبع: بحارالانوار،جلد ۷۸،صفحه ۱۱۷.
ثبت دیدگاه