فاطمه بنت اسد:
اِنّی فُضِّلْتُ عَلی مَنْ تَقَدَّمَنی مِنَ النِّساءِ لاِنَّ آسِیَهَ بِنْتَ مُزاحِمٍ عَبَدَتِ اللّه عَزَّوَجَلَّ سِرّا فِی مَوْضِعٍ لایُحِبُّ اَنْ یَعْبُدَاللّه فِیهِ اِلاّ اضْطِرارا، وَ اِنَّ مَرْیَمَ بِنْتَ عِمْران هَزَّتِ النَّخْلَهَ الْیابِسَهَ بِیَدِها حَتّی اَکَلَتْ مِنْها رُطَبا جَنیّا، وَ اِنّی دَخَلْتُ بَیْتَ اللّه الْحَرامَ فَاَکَلْتُ مِنْ ثِمارِ اَلجَنَّهِ وَ اَوْراقِها[ارزاقها]
« به راستی من بر زن های پیش از خود برتری یافتم؛ زیرا آسیه دختر مزاحم (همسر فرعون) خدا را پنهانی در جایی عبادت کرد که دوست نمی داشت در آن مکان (یعنی کاخ فرعون) خدا را عبادت کند، مگر در حال ناچاری. و به راستی مریم دختر عمران درخت خشک خرما را با دستش تکان داد تا رطب تازه ای از آن بخورد، ولی من داخل خانه خدا شدم و از میوه های بهشتی و ورق ها (یا روزی ها)ی آن استفاده بردم ».
? منبع: بحارالانوار، جلد ۳۵، صفحه ۸.
ثبت دیدگاه