سوال: آیا صحیح است که امام باقر (علیه السلام) برای رفع بیماری تب، لباسی خیس به تن می‌کردند و یا زهرا می‌گفتند؟
در روایات به کمک گرفتن از جنبه‌های معنوی در کنار وسائل مادی برای شفای بیمار سفارش شده است:
امام کاظم (علیه السلام) به علی بن ابی‌حمزه فرمود: «من مدت هفت ماه تب داشتم و پسرم نیز دوازده ماه تب کرده بود و تحمل آن برای ما سخت شده بود. این تب همه تن را نمی‌گرفت و گاهی قسمت بالای بدن داغ شده و قسمت پایین خنک بود و گاهی عکس این وضعیت پیش می‌آمد. علی بن ابی‌حمزه به امام (علیه السلام) گفت: پدربزرگ شما امام باقر (علیه السلام) وقتی تب می‌کرد، خودشان را با آب سرد مداوا می‌کرد؛ به این صورت که دو لباس داشت که یکى در آب سرد بود و یکى بر بدن ایشان و آن‌را بعد از مدتی تعویض می‌کرد. در این هنگام مادرشان حضرت زهرا (سلام الله علیها) را نیز صدا می‌زد به گونه‌ای که صدای ایشان از دم در شنیده می‌شد. امام(ع) نیز گفتار علی بن ابی‌حمزه را مورد تصدیق قرار داد. سپس علی بن ابی‌حمزه به امام(ع) گفت که شما دارویى براى درمان تب سراغ ندارید؟ امام (علیه اسلام) فرمود: دارویى برای تب بهتر از دعا و آب سرد نیافتم. محمد بن ابراهیم دارویى برای تب من آورده بود که تهوع آور بود و من آن‌را ننوشیدم؛ چون وقتى آن را می‌نوشیدم، قى می‌کردم به گونه‌ای که همه بندهاى تنم از هم جدا می‌شد. (اذیت می‌شدم).[۱]
گفتنی است؛ این روایت به دلیل حضور قاسم بن محمد جوهری که واقفی مذهب بود،[۲] ضعیف شمرده شده است.[۳] بر فرض پذیرش روایت، باید گفت یکی از بهترین راه‌های درمان بیماری تب، استفاده از آب سرد است که امروزه از آن به «پاشویه» تعبیر می‌شود، نه آن‌که هیچ داروی امروزی را نیز نباید خورد و به دعا و پاشویه بسنده کرد، و یا آن‌که تا می‌شود از روش‌های درمانی بی‌ضررتر استفاده کرده و درمان بیماری را از خدا خواست.
پی نوشت ها:
[۱]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ۸، ص ۱۰۹، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
[۲]. حلی، حسن بن علیّ بن داود، الرجال، ص ۲۴۷، دانشگاه تهران، چاپ اول، ۱۳۴۲ش.
[۳]. مجلسی، محمد باقر، مرآه العقول فی شرح أخبار آل الرسول، محقق، مصحح، رسولی، سید هاشم، ج ۲۵، ص ۲۶۴، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق.
ثبت دیدگاه