از طرفی رابطه من و همسرم با پدر و مادرهامون بههمخورده بود و از طرف دیگه نگران بحث تربیت فرزندمون بودیم؛ دخترم سه سالشه؛ پریروز وقتی با پدرم داشتم جر و بحث میکردم بدجوری بهمون خیره شده بود، انگاری داشت مستقیماً ازم الگو میگرفت؛ دیروز که دوم محرم بود تصمیم گرفتیم برای شب سوم محرم بریم امامزاده سید محمد علیهالسلام که نزدیکترین امامزاده به خونه ماست؛ دیشب وقتی رسیدیم به امامزاده که خیلی هم شلوغ بود توی دلم به امام حسین (علیهالسلام) گفتم: یا اباعبدالله! یه راهی نشونمون بده که مشکلمون حل بشه.
وقتی رسیدیم توی مجلس، سخنران که اگه اسمشو بگم حتماً شما هم میشناسیدش، یه روایت عجیب خوند؛ میگفت: امام حسین علیهالسلام کوچیک بود؛ یه عرب بادیهنشین توی کوچه از ایشون سؤال کرد: پدرت کیه؟ فرمود: امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (علیهالسلام)؛ پرسید: مادرت کیه؟ فرمود: فاطمه زهرا (سلامالله علیها) سرور زنان عالم؛ پرسید: پدربزرگت کیه؟ فرمود: رسولالله محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب (صلیالله علیه وآله وسلم)؛ پرسید: مادربزرگت کیه؟ فرمود: خدیجه سلامالله علیها دختر خویلد؛ (۱) اونوقت سخنران ادامه داد: اگه میخواهید به روش اهلبیت علیهمالسلام فرزندتون رو تربیت کنید، اسم پدربزرگها و مادربزرگها رو هم بهشون یاد بدید که این خودش یه نوع احترام به این عزیزانه.
من و همسرم تصمیم گرفتیم این حرف حاجآقا رو عملی کنیم تا درنتیجه بامحبتی که از این کار به دل پدر و مادرهامون میفته به این جر و بحثها بین خودمون و والدینمون خاتمه بدیم؛ به نظرم میاد که در آیندهای نزدیک، معجزه عمل به این سیره اهلبیت (علیهالسلام) رو خواهیم دید.
پینوشت:
۱) امالی صدوق، صفحه ۳۷۷، حدیث ۱۰.
ثبت دیدگاه