چشم گریان، چشمه فیض خداست.
گریستن بر اباعبدالله الحسین«علیهالسلام» ثواب بسیاری دارد؛ (۱) فرشتگان، پیامبران، زمین و آسمان، حیوانات صحرا و دریا هم بر عزاى حسین گریستهاند. (۲)
اشک ریختن، نشانه پیوند قلبى با اهلبیت و سیدالشهدا است؛ اشک، دل را سیراب میکند، عطش روح را برطرف میسازد و حاصل محبتى است که نسبت به اهلبیت حاصل میشود؛ همدلى و هماهنگى روحى با ائمه، ایجاب میکند که در شادى آنان شاد و در غمشان محزون باشیم؛ این نشان شیعه است که«یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا…» (۳) قلبى که مهر حسین«علیهالسلام» را داشته باشد، بیشک به یاد مظلومیت و شهادت او میگرید؛ اشک، زبان دل و شاهد عشق است.
گریستن در سوگ شهداى کربلا، تجدید بیعت با عاشورا و فرهنگ شهادت و تغذیه فکرى و روحى با این مکتب است و اشک ریختن، نوعى امضا کردن پیمان و قرارداد مودت با سیدالشهدا است.
پینوشت:
۱) احادیث ثواب و آثار گریه بر امام حسین«علیهالسلام» را ازجمله در بحارالانوار، جلد ۴۴، صفحه ۲۷۹ تا ۲۹۶ مطالعه کنید.
۲) سفینه البحار، جلد ۱، صفحه ۹۷؛ بحارالانوار، جلد ۴۵، صفحه ۲۲۰ به بعد.
۳) میزان الحکمه، جلد ۵، صفحه ۲۳۳.
ثبت دیدگاه