یزید عصر

همیشه فکر می‌کرد که برای چه در مسجد مرگ بر آمریکا می‌گویند و این کار را بد می‌دانست؛ ای کاش او می‌دانست که لعن بر اشخاصی که در زیارت عاشورا آمده پیش از آن‌که نام اشخاص باشد اشاره به ظالمانی است که در همه‌ی زمان‌ها وجود دارند؛ زیارت عاشورا دریچه‌ای روشن برای گرفتن ملاک‌هایی است تا انسان در هر زمان یزید و شمر زمان را بشناسد تا سبک زندگی و علاقه خود را از آن‌ها جدا کند و بتواند درنبرد تاریخی حق و باطل، مانند برخی از کوفیان بی‌طرف و بی‌خیال حق نباشد.

زیرا بنا به فرمایش قرآن؛ بعد از حق فقط گمراهی است (۱) و اگر انسان از دایره حق بیرون آمد، یقین کند که هر جا باشد در دایره گمراهی و کفر است.

پی‌نوشت‌:
۱) یونس، آیه ۳۲.