رخدادی که امروز بر سر زبانها افتاده است، بر می گردد به سفر های پیش از موعد انتخاباتی رئیس جمهور سابق، که انتخابات ایران را با انتخابات آمریکا به اشتباه انداخته بود، نقل قولهایی از زبان رهبر معظم انقلاب حدود یک ماه پیش که اولین بار توسط دکتر محمد رضا باهنر نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی و نزدیک به اصولگرایان بیان شد.
اما شنیده ها حاکی از آن هست که نزدیکان طیف محمود احمدی نژاد اصرار بر این داشته اند که رهبری باید این سخنان را صریحاً از طریق یک تریبون عمومی اعلام کند، اصرارها نهایت کار خود را کرد و رهبر معظم انقلاب در درس خارج فقه خویش به این نکته پر اهمیت تاکید کرده و اعلام عمومی نمودند.
برخی اصرار دارند که این از ولایت مداری احمدی نژاد هست، اما به نظر این ولایت مداری نیست، مگر رهبر معظم انقلاب در جلسه خصوصی خویش به ایشان تاکید نکرده بودند که آمدنشان به مصلحت نیست، چرا در طول یک ماه پیش این مسئله را علنی نکرده بود و منتظر بود تا رهبری با صراحت مسئله را مشخص کند.
سخنان رهبری به لحاظ باورهای دینی ما و به لحاظ معیارهای قانونی در حکم فصل الخطاب است، باید در همان ابتدا که با رهبر مشورت کرده بود فصل الخطاب بودن سخنان رهبری را مد نظر قرار داده بود و اجازه نمی داد تا ایشان در یک تریبون عمومی این مسئله را به اطلاع عموم برسانند.
اکنون نیز نزدیکان احمدی نژاد در تلاش هستند تا به این نقطه از سخن رهبری که فرمودند: “بعضی گفتند آقا دستور دادند، نه گفتیم صلاح نمیدانیم” با تفسیرهای متفاوت راه را برای ورود احمدی نژاد در انتخابات ۹۶ هموار سازند که حضرت آقا دستور ندادند بلکه صلاح نمی دانند، پس اگر دستور نیست، ورودش به انتخابات آتی اشکالی ندارد.
ورود احمدی نژاد و صف آرایی حامیانش در مقابل حسن روحانی وجود دو نگاه مختلف را در پی دارد، امکان دارد که این دو نگاه پیش از انتخابات نیز به وقوع بپیونند، فسادهای مالی که در دولت احمدی نژاد به وقوع پیوست، یکی از این نگاه های مخالف هست، برداشت از حساب دولت و واریز آن به حساب دانشگاه خود تأسیس ایرانیان و هزاران مشکلی که در دولت احمدی نژاد اتفاق افتاد، نگاه های مخالفی را در پشت سر دارد.
محمود احمدی نژاد در دوران ریاست جمهوری خویش نیز به وضوح نشان داده بود که به راحتی می تواند از همه موانع پیش رو بدون در نظر گرفتن امنیت ملی بگذراند که نمونه عینی آن خانه نشینی یازده روزه هست، او با این کار می خواست در مقابل مخالفان به آمدنش تاییدیه ای از سوی رهبری داشته باشد تا اگر مشکلی پیش آمد آن را به گردن رهبر بیاندازد، به همین خاطر در طول این یک ماه هیچ سخنی از صحبت های خود با مقام معظم رهبری به بیرون درز نداد و در مقابل نزدیکان خود که اصرار بر علنی شدن موضوع از طرف رهبری داشتند واکنشی نشان نداد.
حال باید ببینیم واکنش ایشان در مقابل علنی شدن عدم ورودش از سوی مقام معظم رهبری به انتخابات آتی ریاست جمهوری چه خواهد بود؟
