امام رضا (ع) به دستور هارون ارشید از شهر مدینه به سوی شهر طوس حرکت کرد ، نیشابور که در مسیر حرکت امام رضا (ع) بود ۱۲ هزار نفر قلم به دست آماده بودند تا هنگام عبور امام رضا (ع) حدیثی را از امام بشنوند و ضبط کنند ، شاید با افتخار گفت که چنین چیزی در اسلام وجود ندارد که یک حدیث را ۱۲ هزار نفر کاتب در یک لحظه باشد ، نقل کردند که امام رضا (ع) لب به سخن گشود و مطلبی را از پدرش و از پدر پدرش و انتها داد تا این حدیث برسد به پیامبر گرامی اسلام (ص) و از پیامبر (ص) نیز رساند به جبرئیل امین و جبرئیل امین نیز از خداوند متعال شنیده بود که روایت شده ” … لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی … (۱) ” مشابه این حدیث نقل شده است که ” … وَلَایَهُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی (۲)” وقتی حضرت رضا (ع) این جمله را فرمودند ، مرکب امام خواست حرکت کند ، ولی اشاره فرمودند: صبر کن.
مردم منتظر بودند ببینند چرا حضرت مرکب را متوقف کردند ، آن زمان وسائلی مانند بلندگو نبود ، باید چند نفر ، تکه تکه خبر می دادند تا بقیه بشنوند ، حضرت فرمودند : این کلمه را اضافه کنید “بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا (۳)” کلمه توحید که حصن و حصار خداست شروطی دارد و من یکی از آن شروط هستم ؛ خود من که امام رضا (ع) هستم، یکی از شروط این روایتم ؛ یعنی وقتی شما وارد حصن خدا میشوید ، که ولایت من را بپذیرید تا زمانیکه ولایت را نپذیرید داخل در این حصار نشده اید تا از عذاب الهی در امان باشید.
حدیث بالا معروف شد به حدیث سلسله الذهب ، این که امام رضا (ع) می فرماید که شرط این امنیت از عذاب من هستم ، منظور شخص خودش نبود بلکه چون حدیث سلسله وار به خداوند تبارک و تعالی می رسد ، این روایت ولایت همه ائمه اطهار را تاکید دارد که مهمترین ولایت ، ولایت و قبول اولین امام است که ایشان ، امیر المومنین (ع) است.
اگر انسان بخواهد به حصن حصین الهی وارد شود باید ” لا اله الا الله ” را قبول کند ، اما آیا واقعا قبول کردن کلمه ” لا اله الا الله ” به تنهایی کافی است ، اگر به تنهایی کافی بود باید بپذیریم که همه منافقین که همیشه می گفتند ” لا اله الا الله ” وارد حصن حصین الهی شده اندذ و از عذاب در امنیت کامل به سر می برند ، اما در اصل چنین نیست و به تنهایی نیز کافی نیست ، برای رسیدن به دژ مستحکم اعتقادی باید و بدون اعتقاد نمی شود این مسیر را طی کرد.
این مسئله را درک کردن بسیار سخت است ، خداوند متعال اراده فرمود تا علی ابن ابی طالب ، آن مولود کعبه ، آن زکات دهنده در حال رکوع به عنوان امام ، پیشرو و ولایت برای مسلمین باشد ، خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید : ” … أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الأَمْرِ مِنکُمْ … (۴)” اطاعت از رسول و پیغمبر الهی ، همانند اطاعت از خداست ، اطاعت از اولی الامر که در تفاسیر از امیر المومنین علی (ع) یاد شده نیز ، همانند و هم رتبه با اطاعت از رسول و خداوند متعال است ، پس اینکه رسول الهی در غدیر خم می گوید : “… مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاهُ …(۵)” حال اگر از این فرمان اطاعت کردیم مطمئناً درک کرده ایم و وارد در دژ مستحکم امنیت از عذاب شده ایم ، اما اگر در ک نشد ، در وادی دوزخ وارد شده و مانده ایم.
[divide icon_position=”right” width=”short” color=”#”]
پی نوشت :
۱. بحار الانوار، ج ۴۹، ص ۱۲۳.
۲. عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج۲، ص: ۱۳۶.
۳. همان.
۴.بحار الانوار، ج ۲۳، ص ۱۴۵.
ثبت دیدگاه