دید که قدر امامشان را ندانستند، دید که جز جان خویش چیزی نمانده تا امت جدش را نجات دهد، بیدریغ شتافت، با خونش هم مردم زمان خویش را بیدار کرد؛ هم مردمان بعد از آنها را؛ جگرها را سوزاند تا در هر زمان مردمانی دور امامی از نسل مبارکش جمع شوند و خونخواهی کنند، بدین گونه اُمَم را با امام زمانشان گره زد؛ و چه نیک فرمود خدای متعال: إنّ مَعَ العُسرِ یُسرا (۱): همانا آسانی با سختی به دست میآید
پی نوشت:
۱) انشراح، آیه ۶.
