امام حسین علیه‌السلام هرچه داشت برای اثبات بندگیش و آموختن بندگی به تمام بشریت عرضه کرد؛ طفل شیرخوار، جوان رعنا، و غیره و غیره و این بندگی مگر چیست که چنین هزینه‌ای پرداخته شد؛ بندگی؛ واژه عجیبی است که ما را برای آن آفریده‌اند بندگی یعنی پر از خدا شدن و کار خدایی کردن و آنگاه است که انسان بر مصیبت ترین مصیبت صبر می‌کند و جز زیبایی چیزی نمی‌بیند مانند زینب کبری سلام‌الله علیها که فرمودند: ما رأیت الّا جمیلا (۱)
پی‌نوشت:
۱) بحارالانوار، جلد ۴۵، صفحه ۱۱۶.
