منشاء و خاستگاه قیام خونین ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲، اندیشه ها و مبارزات روحانیت شیعه بود، روحانیتی که در صد سال گذشته تاریخ معاصر، ماهیت ضد دینی حکومتهای قاجار و پهلوی را به مردم روشنگری نموده و مردم کم کم احساس کرده بودند که نیازمند تغییر بنیادین در حکومت و هموار سازی مسیر برای تشکیل حکومت دینی هستند، این قیام ها با حکم میرزای شیرازی به جهت جلوگیری از تسلط بیگانگان به خصوص انگلیس و لغو امتیاز تنباکو آغاز شد و در سال ۱۳۴۲ با جوشش مردم بر علیه رژیم هایی همچون آمریکا و اسرائیل که در سر تسلط به کشور را می پروراندند به اوج خود رسید و زمینه را برای انقلاب و تشکیل حکومت دینی در سال ۱۳۵۷ هموار کرد.
ماهیت اصلی رژیم منحوس پهلوی مبارزه با فرهنگ دینی و مذهبی مردم ایران بود که این مساله با روحیه مردم مذهبی سازگار نبود، رژیم منحوس پهلوی در سال ۱۳۲۸ به صورت غیر رسمی رژیم جعلی اسرائیل را به رسمیت شناخت و زمینه را برای دخالت عوامل بیگانه در کشور فراهم نمود.
حضرت امام خمینی (رحمه الله تعالی علیه) تمام توان خود را برای مبارزه با رژیم غاصب اسرائیل به کار بست به گونه ای که در تاریخ ۱۶ اردیبهشت ۱۳۴۲ در پاسخ به تلگراف علمای همدان فرمودند: خطر اسرائیل و عمال ننگین آن اسلام و ایران را تهدید به زوال می کند. من برای چند روز زندگی با عار و ننگ ارزشی قائل نیستم و از علماء اعلام و سایر طبقات مسلمین انتظار دارم که با تشریک مساعی قرآن و اسلام را از خطری که در پیش است نجات دهند(۱).
بنابراین نیروی های مذهبی با پیروی کامل از امام خمینی (رحمه الله تعالی علیه) قیام ۱۵ خرداد را رقم زدند و این قیام و خون شهدای آن مسیر پیروزی انقلاب را هموار نمود.
پی نوشت:
۱. صحیفه نور، جلد اول، صفحات ۵۱-۵۳.
مرسی