چرایی غیبت امام دوازدهم، یکی از شایعترین و مطرحترین سؤالاتی است که میان جوانان مطرح میشود. آنان میپرسند چرا خداوند امام ما را از ما گرفته است و نمیتوانیم حضور در کنار معصوم را تجربه کنیم؟
این سؤال مشهور و البته مهم پاسخهایی دارد؛ یکی از مهمترین آنها، سابقه تاریخی شیعیان در تعامل با معصومان است؛ قبل از اینکه به این موضوع بپردازیم بهتر است با مثالی مقصود خود را بهتر توضیح دهیم:
فرض کنید بچههای محلهتان با سنگ، چراغبرق سر کوچهتان را شکستهاند؛ با اداره برق تماس میگیرید. آنها میآیند چراغ را تعمیر و چراغ جدیدی نصب میکنند؛ بچهها دوباره میشکنند؛ دوباره تماس و تعمیر و دوباره همان اتفاقات تکرار میشود؛ وقتی این ماجرا چند بار تکرار شد، اداره برق میگوید: مگر من مسخرهی شما هستم که هرروز چراغی را بشکنید و من بیایم چراغ جدیدی روشن کنم؟ دیگر از چراغبرق خبری نیست تا زمانی که بچههای محلهتان را ادب کنید؛ ماجرای تاریخ شیعه بیشباهت به داستان بالا نیست؛ یازده امام معصوم آمدند و یکی پس از دیگری با ستم ظالمان و جهل شیعیان، در اوج مظلومیت و غربت به شهادت رسیدند؛ خداوند یکیشان را ذخیره خود گذاشت و تصمیم گرفت آن را از بندگانش دریغ کند تا زمانی که یاد بگیرند چگونه باید با حجت خدا روی زمین، رفتار کنند!
ثبت دیدگاه