قرض دادن از سنت‌های اسلامی بسیار بابرکتی است که جامعه اسلامی را به سمت عدالت سوق می‌دهد؛ قرض دادن نوعی ایثار از ناحیه افراد متمول است تا باگذشت از بخش محدودی از دارایی خود بتوانند با تبعیض مبارزه کنند و دست افتاده‌ای را از سر عدالت بگیرند؛ با این‌همه در خود «قرض دادن» نیز باید اصول عدالت را رعایت کرد؛ عدالت این است که قرض گیرنده در صورت توانمندی از بازپرداخت دین خود را سر موعد پس بدهد و قرض دهنده را ادامه این رفتار شایسته منصرف نکند! بر قرض دهند نیز لازم است درصورتی‌که شخص همچنان دارای مشکل است فرصت بدهد و از سر عدل تا توانمندی شخص بدهکار صبر کند؛ (۱) چه شایسته است اگر هر یک از طرفین پا از مرز عدالت فراتر نگذراند.
پی‌نوشت:
۱) ر.ک: تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، جلد ۶، صفحه ۱۹۳، حدیث ۴۱۸؛ مجموعه ورام، جلد ۲، صفحه ۲۶۵.
ثبت دیدگاه