سیره اخلاقی امام حسین علیه السلام (۳)

اسوه بودن امام حسین (علیه السلام) در تمام زمینه های فردی، اجتماعی، سیاسی، نظامی، فرهنگی و اعتقادی تجلی و تبلور دارد، حسین بن علی (علیه السلام) عصاره رسالت و میوه درخت امامت است که سیره اخلاقی او می تواند ترسیم کننده ارزشهای والای قرآنی باشد و عمل کردن به این شیوه ها می تواند فضایل اخلاقی بسیار سودمندی را در جامعه سرازیر نماید.

۳- خودسازی امام حسین علیه السلام

امام حسین (علیه السلام) دارای روحی پاک و معنوی بود، ایشان لحظه ای از یاد خدا غافل نبود و سراسر وجود خویش را برای خودسازی و رسیدن به معبود قرارداده بود، بخش اعظم فرصت خود را به راز و نیاز و عبادت با معبود می گذراند، مسروق خادم که خود از پیروان اهل بیت است، می‌گوید: روز عرفه  در صحرای عرفات گردش کنان به خیمه امام حسین (علیه‌السّلام) وارد شدم. آن حضرت در جمع یاران و عاشقان مشغول خواندن قرآن و دعا بود و اشک چشمش همانند آب باران از ناودان، فرو می‌ریخت!(۱).

اشاره ای کردیم به دعای عرفه، دعایی که سراسر عرفان هست، قرب به خدا و عشق به عبادت و خودسازی، در فرازی از دعای عرفه امام (علیه السلام) می فرماید: وایقظتنی لما ذرات فی سمائک و ارضک(۲)؛ خداوندا! تو بیدارم کردی به آنچه در زمین و آسمان آفریدی.

همه چیز را از سوی خدا می داند و به این دانستن افتخار می کند، با این افتخار شکر خداوند متعال را به جای می آورد، اللهم اجعلنی اخشاک کانی اراک(۳)؛ خدایا چنان خشیت از خویش را بر دلم انداز که گویا تو را می‌بینم.

امام حسین (علیه السلام) در عرفان به ناحیه ای رسیده است، که به نظر کمتر انسانی به آن مرتبه می رسد، امام صادق (علیه السلام) از پدران خود نقل می‌کند که روزی اهل کوفه به حضور امام علی (علیه السلام) رسیدند و از نیامدن باران به او شکایت کردند و گفتند: برای ما از خدا طلب باران کن.
امام به فرزندش، حسین، فرمود: برخیز و از خدا طلب باران کن.
حسین (علیه السلام) برخاست و پس از ستایش خدا و درود بر پیامبر، دعا کرد.
هنوز دعایش تمام نشده بود که بارانی فراوان فرو آمد، به طوری که مردی که از بیرون کوفه وارد شهر می‌شد، گفت: از بیابان می‌آمدم و آب بر روی تپه‌ها موج می‌زد(۴).
نقل است که امام حسین (علیه السلام) در شب عاشورا در جمع اصحاب سخنانی ایراد نموده و از یارانش خواست که هر کس دوست دارد، می‌تواند به خانه و کاشانه اش برگردد! وقتی همگی بر وفاداری و جانبازی مبادرت ورزیدند، امام حسین (علیه‌السّلام) فرمود: در این لحظه، به دقت بنگرید و جایگاه خود را در بهشت ببینید. آنان نگریستند و ندیدنی‌ها را دیدند(۵).

 [divide icon=”square” width=”medium” color=”#”]

پی نوشت ها:

۱) سفینه البحار دو جلدی، ج۱، ص۲۵۸.

۲)  مفاتیح نوین، ص ۸۱۹.

۳) مفاتیح نوین، ص۸۲۳.

۴) بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۱۸۷.

۵) همان، ص۲۹۷.

[box type=”note” bg=”#” color=”#” border=”#” radius=”5″]

برای پیگیری تمام نوشته های این بخش اینجا را کلیک کنید.

[/box]