بسم الله الرحمن الرحیم
زکات فطره
اشعار تبریک عید سعید فطر، شعر زیبای وداع با ماه رمضان
دارد بساط ماه خدا جمع می شود از سفره نان و آب و غذا جمع می شود
آن دامنی که دست کرم پهن کرده بود دارد ز دست های گدا جمع می شود
فرصت گذشت این رمضان هم تمام شد زیباترین بهانه ما جمع می شود
یک ماه شهر ما نفس راحتی کشید اما چه زود حال و هوا جمع می شود
نزد طبیب حال دلم خوب می شود وقتی طبیب هست شفا جمع می شود
من تازه انس تازه گرفتم به نام تو ربّ کریم سفره چرا جمع می شود؟
دیگر ببخش هرچه نبخشیده ای زما دیگر ببخش هرچه گدا جمع می شود
مارا بخر ؛ بیا و معطل نکن مرا لحظه های لطف و صفا جمع می شود
امشب که رفت جز عرفه ،ای خدای من دریای رحمت تو کجا جمع می شود
این بار من که ریخته در راه آخرش با رحمت امام رضا جمع می شود
امشب که رفت وعده ما در محرم است در صحن ارک اهل عزا جمع می شود
آخر به لطف فاطمه این جمع بی ریا در صحن شاه کرب و بلا جمع می شود
طبق اعلام دفتر مقام معظم رهبری میزان فطریه بر اساس قیمت گندم برای هر نفر حداقل ۶ هزار تومان است.
میزان زکات فطره توسط مراجع تقلید اعلام شد
آیات عظام مکارم شیرازی، وحید خراسانی، صافی گلپایگانی، شبیری زنجانی، نوری همدانی، علوی گرگانی و موسوی اردبیلی نظر خود را پیرامون میزان زکات فطره در سال جاری اعلام کردند.
فتوای آیت الله مکارم شیرازی،
زکات فطره امسال بر مبنای قوت غالب گندم در تهران مبلغ ۶ هزار تومان و در شهرستانها مبلغ پنج هزار تومان و بر مبنای قوت غالب برنج، مبلغ پانزده هزار تومان اعلام شده است.
آیت الله وحید خراسانی
براساس اعلام دفتر آیت الله وحید خراسانی، وی مبلغ فطریه امسال را سه کیلو گندم به مبلغ ۶ هزار تومان اعلام کرده است و کسانی که باید بر اساس برنج این زکات را بپردازند بسته به نوع برنج و قیمت آن سه کیلو را محاسبه و پرداخت نمایند.
آیت الله صافی گلپایگانی
اطلاعیه دفتر آیت الله صافی گلپایگانی برای زکات فطره به این شرح است: با توجه به اینکه قیمت گندم در شهرهای مختلف، متفاوت است، لذا روزهداران عزیز لازم است قیمت سه کیلوگرم گندم یا برنج (قوت غالب) را بر طبق قیمت محلّ زندگی خود محاسبه کرده و به عنوان فطریّه پرداخت کنند.
آیت الله شبیری زنجانی
میزان زکات اعلام شده از سوی دفتر آیت الله شبیری زنجانی برای هر نفر مبلغ ۶ هزار تومان اعلام شده است.
آیت الله نوری همدانی
بر اساس اعلام دفتر آیت الله نوری همدانی میزان زکات فطره برای افرادی که قوت غالب آنها گندم است مبلغ ۶ هزار تومان و افرادی که قوت غالب آنها برنج است میزان ۱۸ هزار تومان تعیین شده است.
آیت الله علوی گرگانی
بر اساس نظر آیت الله علوی گرگانی مبلغ زکات فطره پنج هزار تومان بابت سه کیلو گندم برای هر نفر است.
ضمنا کسانی که مایل به پرداخت فطریه از برنج هستند مبلغ آن بسته به نوع برنج مصرفی متفاوت است و حد وسط آن در حدود ۲۰ هزار تومان است.
این مرجع تقلید همچنین اعلام کرده است: مبلغ کفاره غیرعمد نیز احتیاطاً برای هر نفر مبلغ ۱۷۰۰ تومان پول نان برای فقرا است.
آیت الله موسوی اردبیلی
بر اساس اعلام دفتر آیت الله موسوی اردبیلی میزان زکات فطره برای قوت غالب گندم هر نفر ۶ هزار و ۶۰۰ تومان و برای قوت غالب برنج نیز افراد باید بر اساس نوع برنجی که مصرف می کنند زکات فطره را محاسبه نمایند.
همچنین کفاره روزه غیر عمد از سوی این مرجع تقلید برای هر روز هزار و ۷۰۰ تومان و برای روزه عمد صد هزار تومان است.
احکام زکات فطره
(مساله ۱۹۹۱) کسی که موقع غروب یعنى قبل از غروب شب عید فطر گرچه به چند لحظه باشد بالغ و عاقل و هوشیار است و فقیر و بنده کس دیگر نیست، باید براى خودش و کسانی که نانخور او هستند، هر نفرى یک صاع که تقریبا ۳ کیلوگرم است گندم یا جو یا خرما یا کشمش یا برنج یا ذرت و مانند اینها به مستحق بدهد و اگر پول یکى از اینها را هم بدهد کافى است.
(مساله ۱۹۹۲) کسی که مخارج سال خود و عیالاتش را ندارد و کسى هم ندارد که بتواند مخارج سال خود و عیالاتش را بگذراند فقیر است و دادن زکات فطره بر او واجب نیست.
(مساله ۱۹۹۳) انسان باید فطره کسانى را که در غروب شب عید فطر نانخور او حساب مىشوند بدهد: کوچک باشند یا بزرگ، مسلمان باشند یا کافر، دادن خرج آنان بر او واجب باشد یا نه، در شهر خود باشند یا شهر دیگر.
(مساله ۱۹۹۴) اگر کسى را که نانخور او است و در شهر دیگر است وکیل کند که از مال او فطره خود را بدهد، چنانچه اطمینان داشته باشد که فطره را مىدهد، لازم نیست خودش فطره او را بدهد.
(مساله ۱۹۹۵) فطره مهمانى که پیش از غروب شب عید فطر با رضایت صاحبخانه وارد شده و نانخور او حساب مىشود، بر او واجب است.
(مساله ۱۹۹۶) فطره مهمانى که پیش از غروب شب عید فطر بدون رضایت صاحبخانه وارد مىشود در صورتی که نانخور او حساب شود واجب است و همچنین است فطره کسی که انسان را مجبور کردهاند که خرجى او را بدهد.
(مساله ۱۹۹۷) فطره مهمانى که بعد از غروب شب عید فطر وارد مىشود، بر صاحبخانه واجب نیست، اگر چه پیش از غروب او را دعوت کرده باشد و در خانه او هم افطار کند.
(مساله ۱۹۹۸) اگر کسى موقع غروب شب عید فطر دیوانه یا بیهوش باشد، زکات فطره بر او واجب نیست.
(مساله ۱۹۹۹) اگر پیش از غروب بچه بالغ شود، یا دیوانه عاقل گردد، یا فقیر غنى شود، در صورتی که شرائط واجب شدن فطره را دارا باشد، باید زکات فطره را بدهد.
(مساله ۲۰۰۰) کسی که موقع غروب شب عید فطر، زکات فطره بر او واجب نیست، اگر تا پیش از ظهر روز عید شرط هاى واجب شدن فطره در او پیدا شود، مستحب است زکات فطره را بدهد.
(مساله ۲۰۰۱) کافرى که بعد از غروب شب عید فطر مسلمان شده فطره بر او واجب نیست. ولى مسلمانى که شیعه نبوده، اگر بعد از دیدن ماه شیعه شود، باید زکات فطره را بدهد.
(مساله ۲۰۰۲) کسی که فقط به اندازه یک صاع که تقریبا سه کیلو است گندم و مانند آن دارد، مستحب است زکات فطره را بدهد، و چنانچه عیالاتى داشته باشد و بخواهد فطره آنها را هم بدهد میتواند به قصد فطره، آن یک صاع را به یکى از عیالاتش بدهد و او هم به همین قصد به دیگرى بدهد، و همچنین تا به نفر آخر برسد، و بهتر است نفر آخر چیزى را که مىگیرد به کسى بدهد که از خودشان نباشد. و اگر یکى از آنها صغیر باشد، ولى او به جاى او مىگیرد و احتیاط آنست چیزى را که براى صغیر گرفته به کسى ندهد.
(مساله ۲۰۰۳) اگر بعد از غروب شب عید فطر بچهدار شود، یا کسى نانخور او حساب شود، واجب نیست فطره او را بدهد. اگر چه مستحب است فطره کسانى را که بعد از غروب تا پیش از ظهر روز عید نانخور او حساب مىشوند بدهد.
(مساله ۲۰۰۴) اگر انسان نانخور کسى باشد و پیش از غروب نانخور کس دیگر شود، فطره او بر کسی که نانخور او شده واجب است مثلا اگر دختر پیش از غروب به خانه شوهر رود، شوهرش باید فطره او را بدهد.
(مساله ۲۰۰۵) کسی که دیگرى باید فطره او را بدهد، واجب نیست فطره خود را بدهد.
(مساله ۲۰۰۶) اگر فطره انسان بر کسى واجب باشد و او فطره را ندهد، بر خود انسان واجب نمىشود.
(مساله ۲۰۰۷) اگر کسى که فطره او بر دیگرى واجب است خودش فطره را بدهد، از کسی که فطره بر او واجب شده ساقط نمىشود.
(مساله ۲۰۰۸) زنى که شوهرش مخارج او را نمىدهد، چنانچه نانخور کس دیگر باشد، فطرهاش بر آن کس واجب است. و اگر نانخور کس دیگر نیست، در صورتی که فقیر نباشد، باید فطره خود را بدهد.
(مساله ۲۰۰۹) کسى که سید نیست نمىتواند به سید فطره بدهد حتى اگر سیدى نانخور او باشد، نمىتواند فطره او را به سید دیگر بدهد.
(مساله ۲۰۱۰) فطره طفلى که از مادر یا دایه شیر مىخورد، بر کسى است که مخارج مادر یا دایه را مىدهد. ولى اگر مادر یا دایه مخارج خود را از مال طفل برمیدارد فطره طفل بر کسى واجب نیست.
(مساله ۲۰۱۱) انسان اگر چه مخارج عیالاتش را از مال حرام بدهد، باید فطره آنان را از مال حلال بدهد.
(مساله ۲۰۱۲) اگر انسان کسى را اجیر نماید و شرط کند که مخارج او را بدهد در صورتی که به شرط خود عمل کند و نانخور او حساب شود باید فطره او را هم بدهد ولى چنانچه شرط کند که مقدار مخارج او را بدهد و مثلا پولى براى مخارجش بدهد، دادن فطره او واجب نیست.
(مساله ۲۰۱۳) اگر کسى بعد از غروب شب عید فطر بمیرد، باید فطره او و عیالاتش را از مال او بدهند، ولى اگر پیش از غروب بمیرد، واجب نیست فطره او و عیالاتش را از مال او بدهند.
مصرف زکات فطره
(مساله ۲۰۱۴) اگر زکات فطره را به یکى از هشت مصرفى که سابقا براى زکات مال گفته شد برسانند کافیست. ولى احتیاط مستحب آنست که فقط به فقراى شیعه بدهد.
(مساله ۲۰۱۵) اگر طفل شیعهاى فقیر باشد، انسان مىتواند فطره را به مصرف او برساند، یا به واسطه دادن به ولى طفل، ملک طفل نماید.
(مساله ۲۰۱۶) فقیری که فطره به او مىدهند، لازم نیست عادل باشد ولى احتیاط واجب آنست که به شرابخوار و کسی که آشکارا معصیت کبیره مىکند فطره ندهد.
(مساله ۲۰۱۷) به کسی که فطره را در معصیت مصرف مىکند نباید فطره بدهند.
(مساله ۲۰۱۸) احتیاط واجب آنست که به یک فقیر بیشتر از مخارج سالش و کمتر از یک صاع که تقریبا سه کیلو است فطره ندهند.
(مساله ۲۰۱۹) اگر از جنسى که قیمتش دو برابر قیمت معمولى آن است مثلا از گندمى که قیمت آن دو برابر قیمت گندم معمولى است، نصف صاع که معناى آن در مساله پیش گفته شد بدهد کافى نیست. و اگر آن را به قصد قیمت فطره هم بدهد اشکال دارد.
(مساله ۲۰۲۰) انسان نمىتواند نصف صاع را از یک جنس مثلا گندم و نصف دیگر را از جنس دیگر مثلا جو بدهد. و اگر آن را به قصد قیمت فطره بدهد اشکال دارد.
(مساله ۲۰۲۱) مستحب است در دادن زکات فطره، خویشان فقیر خود را بر دیگران مقدم دارد و بعد همسایگان فقیر را، بعد اهل علم فقیر را، ولى اگر دیگران از جهتى برترى داشته باشند، مستحب است آنها را مقدم بدارد.
(مساله ۲۰۲۲) اگر انسان به خیال این که کسى فقیر است به او فطره بدهد و بعد بفهمد که فقیر نبوده چنانچه مالى را که به او داده از بین نرفته باشد، مىتواند پس بگیرد و به مستحق بدهد و اگر نتواند بگیرد باید از مال خودش فطره بدهد و اگر از بین رفته باشد، در صورتی که گیرنده فطره مىدانسته با احتمال میداده آنچه را گرفته فطره است، باید عوض آن را بدهد و الا، دادن عوض بر او واجب نیست و انسان باید دوباره فطره را بدهد.
(مساله ۲۰۲۳) اگر کسى بگوید فقیرم، نمىشود به او فطره داد، مگر آن که اطمینان پیدا کند یا از ظاهر حالش گمان پیدا شود که فقیر است یا انسان بداند که قبلا فقیر بوده است.
مسائل متفرقه زکات فطره
(مساله ۲۰۲۴) انسان باید زکات فطره را به قصد قربت یعنى براى انجام فرمان خداوند عالم بدهد و موقعی که آن را مىدهد، نیت دادن فطره نماید.
(مساله ۲۰۲۵) اگر پیش از ماه رمضان فطره را بدهد صحیح نیست و احتیاط واجب آن است که در ماه رمضان هم فطره ندهد. ولى اگر پیش از رمضان یا در ماه رمضان به فقیر قرض دهد و بعد از آن که فطره بر او واجب شد، طلب خود را بابت فطره حساب کند مانعى ندارد.
(مساله ۲۰۲۶) گندم یا چیز دیگرى را که براى فطره مىدهد، باید به جنس دیگر یا خاک مخلوط نباشد، یا اگر مخلوط است چیزی که مخلوط شده به قدرى کم باشد که قابل اعتنا نباشد و اگر بیش از این مقدار باشد در صورتى صحیح است که خالص آن به یک صاع برسد ولى اگر مثلا یک صاع گندم به چندین مَن خاک مخلوط باشد که خالص کردن آن خرج یا کار بیشتر از متعارف دارد، دادن آن کافى نیست.
(مساله ۲۰۲۷) اگر فطره را از چیز معیوب بدهد کافى نیست. ولى اگر جائى باشد که خوراک غالب آنها معیوب است اشکال ندارد.
(مساله ۲۰۲۸) کسی که فطره چند نفر را مىدهد، لازم نیست همه را از یک جنس بدهد و اگر مثلا فطره بعضى را گندم و فطره بعض دیگر را جو بدهد کافیست.
(مساله ۲۰۲۹) کسی که نماز عید فطر مىخواند، بنا بر احتیاط واجب باید فطره را پیش از نماز عید بدهد. ولى اگر نماز عید نمىخواند، میتواند دادن فطره را تا ظهر تاخیر بیندازد.
(مساله ۲۰۳۰) اگر به نیت فطره مقدارى از مال خود را کنار بگذارد و تا ظهر روز عید به مستحق ندهد، احتیاط واجب آنست که هر وقت آن را مىدهد نیت فطره نماید.
(مساله ۲۰۳۱) اگر موقعى که دادن زکات فطره واجب است، فطره را ندهد و کنار هم نگذارد، احتیاط واجب آنست که بعدا بدون این که نیت ادا و قضا کند فطره را بدهد.
(مساله ۲۰۳۲) اگر فطره را کنار بگذارد، نمىتواند آن را براى خودش بردارد و مالى دیگر را براى فطره بگذارد.
(مساله ۲۰۳۳) اگر انسان مالى داشته باشد که قیمتش از فطره بیشتر است، چنانچه فطره را ندهد و نیت کند که مقدارى از آن مال براى فطره باشد اشکال دارد.
(مساله ۲۰۳۴) اگر مالى را که براى فطره کنار گذاشته از بین برود، چنانچه دسترس به فقیر داشته و دادن فطره را به تاخیر انداخته، باید عوض آن را بدهد و اگر دسترس به فقیر نداشته ضامن نیست، مگر آن که در نگهدارى آن کوتاهى کرده باشد.
(مساله ۲۰۳۵) اگر در محل خودش مستحق پیدا شود، احتیاط واجب آنست که فطره را به جاى دیگر نبرد، و اگر به جاى دیگر ببرد و تلف شود، باید عوض آن را بدهد.
ثبت دیدگاه