کمی این پا و آن پا کرد، می‌خواست سؤال بپرسد اما نمی‌دانست چگونه! ناگهان گفت: چه اشکالی دارد با چند نفر دوست بشوم تا یکی رو برای ازدواج انتخاب کنم؟ نگاهش کردم و گفتم: ملاک تو برای ازدواج چیست؟ مشکلی نداری که همسر آینده تو هم با چند نفر بشود؟ سریع گفت: نه! همسر من حق نداره ولی من پسرم، فرق دارم؛ گفتم: اخلاقیات زن و مرد نمی‌شناسد؛ این‌که دلت بخواهد با چندین نفر دوست باشید، فقط باعث برخوردهای احساسی می‌شود و شناخت درستی هم به تو نمی‌دهد؛ بعد هم وقتی طرز تفکر تو این است که اجازه داری با چند نفر دوست باشی، پس چطور انتظار داری همسرت باکسی نباشد؟