اگر تو ای کربلایی به نمازت چندان اهمیت نمی‌دهی و هنوز در نمازت، ضالین را زالین تلفظ می‌کنی و الحمدالله را الهمد لله یا الهمدُ رِالله می‌گویی، بدان که اگر تمرین نموده‌ای ولی درنهایت نتوانستی فرابگیری تا آنجا که می‌توانی باید نمازت به جماعت باشد ولی اگر تابه‌حال فرانگرفته‌ای که کلمات نمازت را صحیح تلفظ نمایی و البته سهل‌انگاری می‌کردی و می‌گفتی که خدا می‌پذیرد، بدان که آنچه فقهای معاصر دراین‌باره می‌فرمایند لزوم فراگیری تو است و این یعنی امام حسین علیه‌السلام سهل‌انگاری تو را خوش ندارد و درنهایت تو با سهل‌انگاری‌ات از امام حسین علیه‌السلام فاصله گرفته و دیگر مسیر تو با امام حسین علیه‌السلام دوتاست و نه یکی و دیگر کربلایی هم نیستی؛ چراکه علاقه امام حسین علیه‌السلام به نماز بسیار بود.

و تو اگر به نماز علاقه داری مانند مولایت باید به نماز اهتمام ویژه‌ای داشته باشی ولی تو با تساهل در فراگیری احکام نمازت با رفتار مولایت حسین تفاوت یافته و فاصله‌داری.