گفت: خدای من مهربانتر از این است که بخواهد به خاطر نماز نخواندن من را به جهنم ببرد.
گفتم: اتفاقاً خدای همه مایکی است؛ همانکه مهربانتر از مادر به بندهها است؛ (۱) اما من یک سؤال دارم: اگر هنگام راه رفتن یک تیکه شیشه زیر پای تو باشد و من به تو بگویم، آیا مهربانی کردم یا نامهربانی؟ اگر شما با توجه به اینکه من قبلاً به تو گفتم؛ اما بازهم پای خود را روی شیشه بگذاری آیا به خودت بد نکردی؟
مثَل ما و اعمال ما در این دنیا همین است. خدا به ما هشدار را داده است ۲، ولی ما با بیتوجهی از کنارش رد میشویم. غافل از اینکه هر کاری اینجا انجام بدهیم، تجسمیافتهاش را در قیامت خواهیم دید: فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ شَرّاً یَرَهُ ۳.
پینوشت:
۱) بحارالانوار، جلد ۶۷، صفحه ۲۴؛ رسول خدا (صلیالله علیه وآله وسلم) بر زنی که آتش تنور روشن کرده بود و نان میپخت گذشتند. این زن طفلى داشت که پهلوى خود نشانیده بود. همینکه چشمش به آن حضرت افتاد عرض کرد: یا رسولالله شنیدهام که شما فرمودهاید: ان الله ارحم بعبده من الوالده بولدها یعنى خداوند مهربانتر است به بنده خود از مادر نسبت به فرزند خود. آیا راست است؟ گفت: بلى. زن عرض کرد: مادر طفل خود را در این تنور نمیاندازد، خدا چگونه بنده خود را به جهنم میبرد؟ فبکى رسولالله (صلیالله علیه وآله وسلم) و قال: ان الله لا یعذب بالنار الا من انف ان یقول لا اله الا الله پس رسولالله (صلیالله علیه وآله وسلم) بنا کرد گریه کردن و فرمود: خدا به آتش کسى را عذاب نمیکند مگر اینکه از گفتن لا اله الا الله پرهیز کند، یعنى تکبر کند.
۲) ص، آیه ۲۶؛ وَ لاَ تَتَّبِعِ الْهَوَیَ فَیضِلَّک؛ هرگز متابعت هوا مکن که تو را از راه خدا گمراه میکند.
۳) زلزال، آیات ۷ و ۸؛ فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ خَیْرًا یَرَهُ؛ وَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ شَرًّا یَرَهُ. پس هر که هموزن ذرّهاى نیکى کند [نتیجه] آن را خواهد دید و هر که هموزن ذرّهاى بدى کند [نتیجه] آن را خواهد دید.