شب گذشته خبری در فضای مجازی پیچید که در نگاه اول باور کردنی نبود، خبر از خداحافظی آیت الله مجتهد شبستری نماینده محترم ولی فقیه در استان آذربایجان شرقی و امام جمعه تبریز بود، استادی که یک سال در بحث صوم خارج فقه ایشان از محضرش تلمذ کردم و با بیان شیوا و رسایش آشنایی بیشتری دارم.
روزهایی در درس اخلاق ایشان نشسته ام و نکات مهم اخلاقی را از بحثش بهره مند شدم، دوستش دارم، ایشان را عمار آذربایجان می دانم، نگرش خاص سیاسی دارد، پیرو امام و رهبری هست و از دلسوزان انقلاب اسلامی ایران، بارها راه را از بیراهه برایمان مشخص می نمود و ما با گوش جان به عنوان نماینده رهبرمان پیامش را می شنیدیم.
همه سال در ایام آغازین ماه مبارک رمضان و ماه محرم، در همایش طلایه داران تبلیغ از محضرش بهره مند می شدیم و برنامه های تبلیغی اش برای منبرهایمان استفاده می کردیم.
بسیار اندوهناک شدم که از محضر پر خیر و برکتش در استان بی نصیب خواهیم شد، خاطرات فراوانی از جلساتشان دارم، کمتر طلبه ای در تبریز هست که از محضرش استفاده نکرده باشد.
یکی از بهترین خاطراتم مراسم عمامه گذاری بود، سال ۱۳۹۰، یک روز مانده به عید سعید غدیر خم، وقتی از تریبون اسمم را خواندند برای عمامه گذاری پیش رفتم، ریش هم که نداشتیم خندیدند و گفتند حاج آقا هم که ریش ندارند، لبخندی زدم، عمامه را که بر سرم گذشتند فرمودند: عمامه، تاج عزت هست موفق باشی…، تشکر کردم مصافحه ای نمودندو از سن پایین آمدم.
ایشان برایم پدری مهربان و دلسوز هست، آرزوی طول عمر برایش دارم، هراس در دل دشمنان نظام و انقلاب می اندازد، او برای اسلام و انقلاب زحمات فراوانی کشیده اند، ما مدیونش هستیم، حوزه های علمیه استان نیز مدیونش هستند، امید دارم در جای دیگری از میهن اسلامیمان از وجودش بی بهره نباشیم انشالله…
