دیگران سعی می‌کردند ارتباط بین آن‌ها را به هم زنند؛ با کوچک‌ترین حرفی ارتباط این زن و شوهر به هم می‌ریخت و فرزندان اولین کسانی بودند که هیزم این آتش شده و در اختلاف مادر و پدر آب می‌شدند؛ این اختلافات بالا گرفت و سرانجام جدایی مقصد این زندگی شد، گویا آن‌ها نمی‌دانستند نگاه و حرف دیگران نمی‌تواند بر روی زندگی‌شان اثری بگذارد اگر خود آن را حفظ کنند و به دنبال صلاحش باشند؛ یفرقون به بین المرء و زوجه و ما هم بضارین به من أحد إلا بإذن الله (۱): سعی می‌کردند بین زن و شوهر را به هم زنند؛ اما تلاش آن‌ها اگر خدا نمی‌خواست اثری نداشت.
پی‌نوشت:
۱) بقره، آیه ۱۰۲.
