تفسیر صفحه ۲۰ قرآن کریم

جلسه قرائت و تفسیر روزانه یک صفحه از کلام الله مجید در قالب طرح نور در مسجد جامع روستای آهق صفحه ۲۰ قرآن کریم ، جزء اول ، آیات ۱۳۴-۱۲۷٫
طبق روال هر روزه و پس از قرائت یک صفحه از قرآن کریم نکات مهم همان صفحه توسط حجت الاسلام مظلومی مراغه ای بیان شد.
وی گفت : از آیات مورد بحث فهمیده می شود که خانه کعبه از زمان خلقت حضرت آدم (ع) وجود داشته و حضرت ابراهیم (ع) به همراه فرزندش اسماعیل آنجا را تجدید بنا کرده است و علتی که بر وجود خانه خدا از زمان حضرت آدم (ع) یعنی ابتدای خلقت انسان این است که حضرت ابراهیم (ع) زمانیکه همسرش هاجر و فرزندش اسماعیل را به محل امنی آورد ، گفت خدایا من خانواده ام را در کنار خانه تو اسکان دادم ، لذا با توجه به اینکه حضرت ابراهیم (ع) پس از اینکه اسماعیل به سن بالاتری پا نهاد اقدام به تجدید بنا نموده است ، پس از این سخن حضرت ابراهیم فهمیده می شود که خانه خدا از ابتدای خلقت انسان وجود داشته است.
مجتبی مظلومی مراغه ای با اشاره به خطبه ۱۹۲ نهج البلاغه از امیر المومنین علی (ع) ادامه داد : امیر المومنین (ع) نیز می فرماید ، خداوند متعال تمام مردم را از زمان حضرت آدم (ع) تا ابد با همین کعبه و سنگ ها آزمایش می نماید.
مظلومی گفت : با توجه به آیه ۱۲۷ سوره مبارکه بقره نباید افرادی که کار خیری انجام داده اند را فراموش کرد چرا که حضرت ابراهیم خیری را در دنی انجام داده است و خداوند در قرآن به این کار خیر ایشان اشاره کرده است ، که انسان نیز باید به این نکته توجه کند و در نظر داشته باشد که اگر می خواهد دعایش مستجاب شود باید خداوند متعال را حمد و ستایش کند.
وی ادامه داد : با توجه به آیه ۱۲۸ سوره بقره ، کمال های به سوی انسان می آیند نباید انسان به این کمالها دلگرم باشد بلکه از خداوند تداوم این کمالات را درخواست نماید ، و باید به نسل و فرزندان نیز توجه داشته باشد.
مظلومی مراغه ای با اشاره به آیه ۱۲۹ سوره بقره گفت : در روایاتی از پیامبر گرامی اسلام آمده است که این بزرگوار فرموده اند ، نتیجه اجابت دعاهای پدرم ابراهیم هستم ، این آیه نیز اشاره به دعای حضرت ابراهیم (ع) دارد که نتیجه علم و دانش انسان باید همراه با بینش و حکمت باشد اگر بینش در امور نباشد درخواست از خداوند نیز فایده ای نخواهد داشت.
مظلومی گفت : حضرت ابراهیم (ع) دارای یک منطق قوی بود که این منطق کفار را مبهوت کرده بود ، شجاعت  ابراهیم (ع) به گونه ای بود که تمام بت ها را از میان برد ، که به خاطر این مجاهدت ها قرآن این بزرگوار را با القابی همانند حلیم ، صابر ، متوکل و … خوانده است.

وی ادامه داد : در قرآن افرادی که حقیتی را نادیده بینگارند سفیه نام گذاشته شدند ، لذا یهود تغییر قبله مسلمین را بهانه خود قرار داده و قرآن خطاب سفیه را در موردشان به کار برده است.
حجت الاسلام مظلومی مراغه ای گفت : انسان باید همیشه و در هر حال به فکر عقیده فرزندانش باشد ، قرآن خطاب می کند که راه حق همان راه اسلام است و لاغیر ، که باید در نظر داشت که حسن عافیت مهم است یعنی اینکه سالها مجاهد در یک لحظه بر باد می رود ، مهم حفظ عقیده و تسلیم از دنیا رفتن است ، که به نظر یکی از دعاهای مهم برای انسان درخواست عافیت برای خود و دیگران از خداوند متعال است.
وی گفت : یهود معتقد است که حضرت یعقوب (ع) فرزندان خود را به دین فراخوانده است در صورتی که ایشان فرزندان خود را به تسلیم شدن و تسلیم ماندن در برابرخالق وصیت کرده است لذا این وصیت مورد نظر خود را دست آویز قرار داده و دین دارای تحریف یهود را در مقابل اسلام علم کرده اند.
مظلومی گفت : سخنی که انسان به زبان می آورد باید دارای علم باشد و موضوع مهمی که از این سخنان می توان به دست آورد اینکه در زمان مرگ انسان سخنانش دارای اثر بوده و اینکه مرگ به سراغ همه می آید.
در پایان گفت : با توجه به آیاتی که امروز قرائت نمودیم بزرگترین خطا و اشتباه یهود افتخار به پیشینیان است و قرآن خطاب می کند که نسبت خویشاوندی کار ساز نیست و آینده انسان در گرو عملش است.