تاریخ هماره از نکبت وجود انسان نماهایی پر بوده که تشنه خون هستند و جز آن، چیزی دل‌های آلوده‌شان را تسکین نمی‌دهد؛ در مجلس یزید ملعون، ابن زیاد که سعی داشت دل اهل بیت را برنجاند، با خباثتی مثال زدنی، رو به زینب کبرا سلام الله علیها گفت: خدا شفا داد دل مرا از قتل برادر طاغی تو و متمردان اهل بیت تو. (نعوذبالله)
چه زیبا پاسخ گفت عقیله بنی هاشم: اگر شفای تو در این بود پس شفا یافتی! (۱)
و این داستان هم چنان ادامه دارد…
بودا با خون مسلمان روهینگیا آرام می‌گیرد و آل سعود با خون مسلمانان یمن و اسرائیل با خون مسلمان فلسطین
وای که ضحاک‌های مار دوش تمام نشدنی هستند…
پی‌نوشت:
۱) منتهی الامال، جلد ۱، صفحه ۹۴۸.
