وقتی‌که برخی از فرازهای دعا را با تفکر می‌خوانیم، چشمه‌هایی ناب از معارف در قلب ما ایجاد می‌شود؛ شما از خدا نمی‌خواهید که به من توجه کن و از من راضی باش؛ بلکه می‌گویید که خدایا کمک کن تا وجود نازنین امام زمان (عجل الله فرجه) از ما راضی شود، با گریه می‌گویید: خدایا! با رضایت او (صاحب‌الزمان)، بر ما منت بگذار (۱).

تعجب نکنید! زیرا یقین دارید که اگر خداوند بخواهد به ما لطف و عنایتی بکند، باید توسط امام عصر (عجل الله فرجه) انجام بگیرد، بنابراین در صبح جمعه با آه و ناله می‌گویید: کجا است آن وجود مبارکی که سبب متصل بین آسمان و زمین است (۲)؛ مانند اینکه اگر خداوند مهربان بخواهد ما را سیراب کند توسط آب ما را سیراب می‌کند (۳).

پی‌نوشت‌:
۱) در زیارت صاحب‌الزمان می‌خوانیم: و امْنُنْ عَلَیْنَا بِرِضَاهُ‏؛ بحارالانوار، جلد ۹۹، صفحه ۱۰۹، نشر دار احیاء التراث العربی، بیروت،۱۴۰۳.
۲) دعای ندبه.